પૃષ્ઠ:Jangalman Mangal.pdf/૫૯

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૫૭

' કુસમી સાંજના કણુા ત્યારે હું અહિ થોડીવાર ઉપર આવ્યા હતા ત્યારે તમે ક્યાં ગયા હતા સત્ય વગડામાં કળ વસુવા,

“ હાથ, હવે મને શાન્તિ વળી. રાંડનાની જામાં નથી આવ્યું તે ઠીક થઈ ગયું જો જાણમાં આવ્યું હોત તે મારા મેટા લઇ ગયા વિના ના રહેત આમ મનમાં ગણુગણીને માન્યે: ગાંજો આંજી રાખે છે કે ? કુંજમાંજો અમે હમણાજ પીધા છે, હવે તા અમારી પાસે નથી. સત્યવ્રત–ભાઇ મને પણ બીજી વાર ક્રમ લગાવવાની મરજી છે, પશુ થઇ રહ્યો છે તેથી લાચાર છું. પાસે ગામ નથી કે લઇ આવું, કરૂણા અરે આ શો મારી પાસે હું પણ દમ લગાઉં છું, હત્યા બનાવે કહી કાકરે સત્યનતના હાથમાં પડીકી મુકી. સત્યવ્રતે ગાંજો બનાવી ફ્લુાશકરના હાથમાં આવ્યા ભટ્ટા- ચાય એ ગજવામાંથી ચલમ કાઢી ગાંજો ગાઠવ્યા ચશ્ચમ પર દેવતા મુક્ત કરૂણાાર ક્રમ પર દમ લગાવવા માંડ્યા. સત્યમતે તેને દેખાડવા નામની. હું મારી. બાદ મુજને આપતાં તેણે હમણુાજ પીધી છે. તેથી નહિ પીઉ. કહી નાં પાડી શ્વેતજોતામાં ભડકા ઉપર ભડકા કરી કાસ કરે ચલમમાંના ગાંને સાફ કરી નાંખ્યા ગાંમાં સુલતાન થયેલા કર્ફ્યુસર ધીમે ધીમે ખીલવા લાગ્યો અને ઋગમ નીગમનાં ગપ્પા ડાવા મડયા તેને રાતના રસ પર ચઢવો ઇકબ્જે ચાલા જીથી તેને સરાજ, સરસા, રાયમલ વગેરેની ખાતમી પુછી ગાળમાં