આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
શાને રડે મોંઘો મારગ, ગોવાળ ?
જરા ચીલો સમાર કોક વાર, ગરાસિયા !
તારું ગોવાળું ઘેર આવશે.
શાને તું બાવરો, ઓ ભૂમિના બાળ !
જરા ચીલો સમાર કોક વાર, ભોમરસિયા !
અન્નપૂર્ણા ઘેર આવશે.’
૧૩૦ : નિહારિકા
શાને રડે મોંઘો મારગ, ગોવાળ ?
જરા ચીલો સમાર કોક વાર, ગરાસિયા !
તારું ગોવાળું ઘેર આવશે.
શાને તું બાવરો, ઓ ભૂમિના બાળ !
જરા ચીલો સમાર કોક વાર, ભોમરસિયા !
અન્નપૂર્ણા ઘેર આવશે.’