સપ-દશ : ૮૯ સાયંસંધ્યામાં પ્રવૃત્ત થાઓ. અહીં યુવરાજનુ રક્ષાકવચ રચાશે. ચાલા ! [પકૃત સહુને પગે લાગે છે. શુકદેવને પૃપહાર અપે છે અને સહુ મુનિ પરીક્ષિત ઉપર પુષ્પ- દૃષ્ટિ કરે છે. શુકદેવ અને શ્રોતા ઋષિમ'ડળએ સ્થળ છેાડી જાય છે. વાતાવરણમાં એક સ્તુતિ ગાજી રહે છે : ત્રવિત્રિય' મુદ્દાશય મનેપ્રયાન વનમા નમામદે તેવો વર” | સત્યમનન્તમાદ્ય, નિમત્રત ; નિત્ત પરીક્ષિત : યુવરાજ ! જનમેજય : પિતાજી ! પરીક્ષિત રાજકાજ તમને સોંપ્યુ, એ ઊડી શા માટે અહી આવવું પડ્યુ’ ? જનમેજય : મહારાજા પરીક્ષિતનું રક્ષણ યાજવું એ રાજધમાં છે. એ ન ખાવું તેા હું પાપમાં પડે.. પરીક્ષિત : યુવરાજ ! હું ક્રમ જન્મ્યા તે ખબર છે ? જનઈજય : છ ના. માત્ર એટલું જાણુ' : વીર અભિમન્યુ પિતા અને સતી ઉત્તરા માતા... પરીક્ષિત : તા સાંભળો. હું અવતર્યાં જ મૃતદેહી... જનમેજય : એટલે? પરીક્ષિત : મરેલું બાળક પરંતુ પાંડવકુળના રાહાર શ્રીકૃષ્ણને પાંડવોશ ચળવો હશે, એટલે ખાવાનું પસ મને અર્પણ કર્યું અને હું આવા બાળક બની ગયા. માએ મને આ
