આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
- કરતું કોલાહલ નાદ,
- દેતું ન સ્વસ્થતા-દાન !
- ક્રોધ કરી, ભ્રુકુટિ ચ્હડાવી, પગ ઠબકાર્યો
- છે સ્વાર્થી સગાં, ને નારી સ્વાર્થની સગી ત્હારી, ઓ ભાઈ!
નરમ પડી ગયો.
- તે પર તું વત્સલ રહે, દેહને દમે, તપસ્વી તું ભાઈ!
- પ્રિય ચંદ્ર.
- ઠપકો દેઈ બેાલ્યો.
- નથી મને મર્મ આ ક્હેતો,
- અંતર્વ્રણ[૧] અંતર્ સ્હેતો !!
અશ્રુધારા ચાલવા લાગી. -
- ધિક્ ધરતો હું અવતાર, ધિક્ ભંડાર ભર્યા ધનના મ્હેં !
- ધિક કીધ સાહસથી ત્યાગ, ધિક ન રંકતા જોઈ ત્હારી મ્હેં !
પોતાની જાત ઉપર તિરસ્કાર આવી ગયો. એક પત્થર ઉપર બેઠો. વળી ઉઠયો. એક ઝાડના થડઉપર પત્ર ટેકવી લખવા લાગ્યો.
- મુજ દેશ હાથ તું રત્ન
- દીધું વિધિયે, કરીને યત્ન;
- તે ઉદરયાતના કાજ
- ધુળ-ઢગલામાં ઢંકાય !
- ઓ ભાઈ ! ભાઈ ! મુજ ભાઈ ! દુ:ખ તુજ જોઈ હૃદય મુજ ફાટે !
- હુંથી થતો સુહૃદનો દ્રોહ; દેશનો દ્રોહ; જોઈ રહું આ તે !
- પ્રિય ચંદ્ર.
વિચારમાં લીન થઈ ‘આ સ્થિતિ શું નિરુપાય છે ?’ એવો પ્રશ્ન ઉઠાવી ગાવા લાગ્યો.
- ધનવાન દેશમાં ઝાઝા,
- ન ધરે અજ્ઞાનની માઝા !
- ધન ધુળ વીશે તે ભેળે,
- ધન જઈ સમુદ્ર રેડે,
- ધન પાપપુંજમાં ફીણે,
- ધન ધુવે મૂર્ખ રસ હીણે !
- ↑ અંદરના ઘા.
