પૃષ્ઠ:Angadvishti.pdf/૬૨

પૂર્વ જન્મની વાત, સારી પેરે મુજ સૂઝે;
કોય ન જાણે અન્ય, બુદ્ધિવંતા નર બૂઝે;
દાનવ ફીટી દેવતા થશું, ઘાવ દદામે દેઈશું;
જિતશું તો જશ થશે, નહિતર વૈકુંઠ લેઈશું. ૩૪૯

મંદો - સાબાશ રાવણરાય, સાબાશ એ બુદ્ધિ તારી;
સાબાસ હઠ હિંમત હોડ, હવે નિશા થઇ મારી;
આદ્ય અંત એવું મન, રામ હ્રદેમાં રહેજો;
અહંકાર એથી લક્ષ ક્રોડ, નરેંદ્ર નકારો કહેજો;
માનુની કહે બેસું માળિયે, જુદ્ધ જોઉં છું તાહરું
કાયર થશો માં કંથડા, વચન માનો એ માહરું. ૩૫૦

કવિ-વચન ચઢાવ્યું શીશ, ઇશ સમર્યા એક ચિત્તે;
રાવણે પેરિ માળ, રાજ રાજેશ્વર રીતે;
દાવે મોકલ્યો દૂત, પૂત દશરથના સાથે;
કાયર બેઠોછ ક્યમ, લડો હેતે મુજ હાથે;
લાવ્યા લંગૂર રીંછ વાનરાં, ક્રોડવાર શુ કહું કથી;
જિત્યાં છે આપે અળશિયાં, શેષનાગ દીઠા નથી. ૩૫૧

સામસામાં રણતૂર, શૂર સંગ્રામે ચઢિયા;
નેવું દિવસ નિ:શંક, વીર વિવાદે વઢિયા
વરણવે શત યુગ શેષ, તોય પૂરું નવ થાયે;
એક પાસે શ્રીરામ, બીજે શ્રીરાવણ રાયે;
રામે જાણ્યો રણજિત એ, જનુની એક રાવણ જણ્યો;
એકાણું દિવસે એક બાણથી, રામ હાથે રાવણ હણ્યો. ૩૫૨

અનમિયે મૂક્યો અહંકાર, રામ રાવણને જોઈ;
નથી જન્મ્યો કો સૃષ્ટ, નિશા સર્વની હોઈ;
રાવણનો રણજંગ, દીઠો તે અચરત અડિયો;
એ માટે અવતાર, પ્રભુને લેવો પડિયો;
ભગત શૂર ભૂમિ પતિ, બળિયો બહાદુર ઘણો;
સામળ કહે શ્રીરામજી, હઠીલો હિમ્મતે હણ્યો. ૩૫૩

રાવણ પામ્યા રાજ, અવિચલ પદવી આપે;
વિભીષણ પામ્યો લંક, પૂર્ણ તે પુણ્ય પ્રતાપે;