પદ ૧૫ રાગ એજ.
મન તુંહી તુંહી બોલે રે, આ સપના જેવું મન તારું;
અચાનક ઊડી જાશે રે, જેમ દેવતામાં દારૂ. મન. ટેક.
ઝાકળજળ પળમાં વળી જાશે, જેમ કાગળ ને પાણી;
કાયાવાડી તારી એમ કરમાશે, થઈ જાશે ધૂળધાણી;
પાછળથી પસ્તાશે રે, મિથ્યા કરી મારું મારું. મન. ૧
કાચનો કૂંપો કાયા તમારી, વણસતાં ન લાગે વાર;
જીવ કાયાને સગાઈ કેટલી, મૂકીચાલે વનમોઝાર;
ફોગટ ફૂલ્યા ફરવું રે, ઓચિંતું થાશે અંધારું. મન. ૨
જાયું તો તે તો સર્વ જાવાનું, ઊગરવાનો ઉધારો;
દેવ, ગાંધર્વ, રાક્ષસ, ને માણસ, સઉને મરણનો મારો;
આશાનો મહેલ ઊંચો રે, નીચું આ કાચું કારભારું. મન. ૩
ચંચળ ચિત્તમાં ચેતીને ચાલો, ઝાલો હરિનું નામ;
પરમારથ જે હાથે તે સાથે કરી રહેવાનો વિશ્રામ;
ધીરા ધરાધરથી રે, નથી કોઈ રહેનારું. મન. ૪
પદ ૧૫ રાગ એજ.
ખબરદાર ! મનસૂબાજી, ખાંડાની ધારે ચડવું છે
હિંમત હથિયાર બાંધી રે, સત્ય લડાઈએ લડવું છે
ખબરદાર ! મનસૂબાજી… ટેક
એક ઉમરાવને બાર પટાવત, એક એક નીચે ત્રીસ ત્રીસ
એક ધણીને એક ધણિયાણી એમ, વિગતે સાત ને વીશ
સો સરદારે ગઢ ઘેર્યો રે, તેને જીતી પાર પડવું છે—ખબરદાર. ૧.
પાંચ પ્યાદલ તારી પૂંઠે ફરે છે, ને વળી કામ ને ક્રોધ
લોભ, મોહ ને માયા, મમતા એવા, જુલમી જોરાવર જોધ
અતિ બલિષ્ઠ સવારી રે, એ સાથે આખડવું છે—ખબરદાર ૨.