આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
પદ ૩૪ રાગ એજ.
ધન્ય તું ધન્ય તું રાયરણછોડજી ! દીન જાણી મુંને માન દીધું,
નહીં મુજા જોગ તે ભોગ મેં ભોગવ્યા, આજા અંબરીષથી અધિક કીધું
— ધન્ય. ૧.
કનકને આસને મુજને બેસાડિયો રુકામિણી વચને તે હાથ સાહતાં;
હેત આણી હરિ ચરણ તળાસતાં, ખટરસ ભોજન ખાંતે
— ધન્ય. ૨.
બાળપણા તણો સ્નેહ નવ વિસર્યો, મિત્ર મોહન તણી પ્રીત સાચી,
હેતથી હળીમળી, માન દીધું મને, રંક બેસાડિયો કનક માંચી.
— ધન્ય. ૩.
ધન્ય ધન્ય કૃષ્ણજી ! સંતસેવા કરી, ધ્યાન ધરતો હું નિજદ્વાર આવ્યો;
રત્નજડિત મણિ, ભુવન શોભા ઘણી, દૈવ શું દ્વારિકા આંહી લાવ્યો ?
— ધન્ય. ૪.
કનકની ભૂમિને રત્નના થાંભલા, અર્કની જોત ઉદ્યોત દીસે;
ખાન ને પાન વિહાર સ્થાનક ઘણાં, કામની નિરખાતા કામ હીસે.
— ધન્ય. ૫.
સપ્ત નવ વરસની, દીઠી ત્યાં સુંદરી, નારી નવજોબના બહુ રૂપાળી;
સોળ શણગાર તે, અંગ સુંદર ધર્યા, દેવ વિમાનથી રહ્યા નીહાળી.
— ધન્ય. ૬.
