ક્યારામ. પીડાની ભરેલી પ્રીત તેયે કરે પંડિત, દુઃખ પામે તેય સ્કાયના ઘી; એ કહ્યા સમજ્યામાં ન આવે એ વસ્તુ તો, જાણે જેતે હાય વીતતી ટી; ધ્યાના પ્રીતમ વિના પ્રીત તે જ પીડા, ધર્મ લાજ ખાયને મરે ખુ, એક.
ગરમી ૩ જી.
ગરબી 3 જી થી
શ્યામ રંગ સમીપે ન જાવું, મારે આજથકી શ્યામરંગ. —ટેક.
જેમાં કાળાસ તે સહુ એક સરખું, સરવમાં કપટ હશે આહ્વું ? મારે.
કસ્તુરીની બિંદી તો કરું નહીં, કાજળ ન આંખમાં અંજાવું. મારે.
કોકીલાનો શબ્દ સુણું નહીં, કાગવાણી શકુનમાં ન લાવું. મારે.
નીલાંબર કાળી કંચુકી ન પહેરું, જમનાનાં નીરમાં ન ન્હાવું. મારે.
મરકત મણી ને મેઘ દૃષ્ટે ન જોવાં, જાંબુ વંત્યાક ન ખાવું. મારે.
દયાના પ્રીતમ સાથે મુખે નીમ લીધો, મન કહે પલક ના નિભાવું. મારે.
ગરમી ૫ મી.
છે; લાડલી લાવું. ટેક
વાંક
આંખ ભરેા મા અલબેલડારે, લાડલી લાવું,
એક મુહુરત વ્હેલી મહારાજ, શીદ સંતાપ કરે
તમા કદી હેય તૈયે, લાડલી લાવું,
નહિ તે નામ ધરું ન લતાય, શીદ સંતાય કરે છે; લાવી લાવું.
લાય લાચન શીદને કરેછે, લાડલી લવું,
ઉડાનિસાસા મૂકો. મા નાથ, શીદ સંતાપ કરી છે; લાડલી લખું.
એક વાતડીમાં વિઠ્ઠલ કરીને, લાડલી લાવું,
સૌપું હાથ તમારે હેને હાચ, શીદ સંતાપ કરે છે; લાડલી લાવું.
