ગુરુશિષ્ય સંવાદ. છાંય. ૧૬ ખટ ઉરમી લાપી નવ સર્ક, નિરભિભાતિ સહુ ભૂતને વિષે; નિજ આતમ દેખે સહુ માંય, ક૫૬મના જેવી દુઃખ હરે શરણે આવ્યાનું, નિજજ્ઞાન આપે આપ્યાનું; આતમ સુખ આપે તે સંત, મિત્રભાવ જાણે ભાગવત, ૧૦૭ બ્રહાભાવ કરૂણા મત ધરે, સગી બાહ્ય અસંગી ક્રૂ; ફળ નહિ ઇચ્છે હરિને ભજે, અનન્ય ભાવે પામે વિજે. ૧૯ તે સમદર્શી કહાવે જૈન, જેને રાગદ્વેષ નહિ તન; ધરમાં ન રહે વન ન જાય, લેક્લિન ચૈને સમા સમાય ૧૦૯ નિશ્ચળ ધ્યાન એવું તે ધરે, સમ મુદ્દે લતી આદ; લક્ષણ ત્રીશ કહ્યાં બગવત, તે ગૃહિ લેજે એકે ચત. ૧૧ મુક્ત મુમુક્ષુનું લક્ષણ કર્યું. જેવુ' મે` બુધ માને લછું; વળિ ઉપજે તે પૂછ્યું. પ્રશ્ન, કૈરા હું જે કેવરાવશે કૃષ્ણ, ૧૧૧ ધૃતિ શ્રી ગુરુ શિષ્ય સંવાદે મુકતમુમુક્ષુલક્ષણ નામ તૃતીય: ખંડ : ફા પૂર્વછાયા. ગુરુ-ગુરુ કહે છે. શિષ્ય સુણા, ખંડ કદ્મામે ત્ર; તે તારા ચિત્તમાં વસ્યા, શુણિ કીધુ ગુરુ કૃપાળુતા મન ધરી, શિષ્યે કાય ભાગ્યવાન નહિ મુજ સમેા, શિષ્ય-શિષ્ય કહે છે મહુત ગુરુ, કાંઈ કર્યું, વિચાર્યું મન સાથ; સતગુરુએ સાયેટ હાથઃ હારે સર્વશ ઍહ; વ્રત પુન્ય ધન; તમા કહ્યું હું સાંભળું, જેથી ટળે સર્વ સ દેહ મ્હારે સર્વશ રાય , તીરય પ્રભૂ કહે હું સાંભળું, તમામૂત્તિવંત ભગવાન. સ્વામિ એટલું સાંભળીને, પદ્ધતિ સહિ પ્રભુરાય; હવે કૃપાનાથ કૃપા કરીશ, તે કાંક સ્વામિ સશય મેટા મને, જે છે આ જડ સરખાં ભારે ખરાં, તે તમામ કાં ૧૪૧ ૧ R ૩ સમાય. ૫ પંચભૂત; અદભૂત '
