વસંત પૂજા. ૫૬ ૩૧ સુ-રાગ વસંત. 46. આનદ ભર શિવ ખેલત હારી; ક. પ્રથમ ગણુ સંગ મુદિત શ‘કર પ્રભુ,દારત બાહે પરસ્પર જોરી; આનદ, તાલુ મૃગ વિધિકટત, તથૈઇ તતથૈર્યકારી; બાજત ગાવત રાગ વસત સરસ ગતિ, રહ્યા રોંગ અતિ ભારી. આનંદ, છપન કાટિ સખિરિય ખેલન, ગિરિજા શિવષે આઇ; અબીલ ગુલાલભર શંકર પ્રભૂ, દ્રાદિક બ્રહ્માદિક સુર રિઝ રિઝ મુશકાઇ, આનંદ, પુષ્પવૃષ્ટિ કરાઈ; મુતી, શિવાનદ પ્રભુ અસે ખિરાછત, યહ સુખ ખરિણુ ન જાઇ. આનંદ. ૩૨ સુ-કાફીના ફાગ યદ્ર ઋતુરાજ શિવ નિરખા મૅન રસાલ, ઋતુરાજ બને શિવ; કમલ શાશે હુસ બિરાજે, ગરજત મેલ વિશાલ. ઋતુરાજ, ટેક જાકે શિશ કલાનિધિ સાથે, રુચિર ખાસ શભાલ; કરૂણા સરિત માન ઉલટી હિતમાં, ઝીલે કેલિ મરાલ, જ્વલન લોચનપર હું વા, દિનમણિ કોટિ પ્રકાશ; સ્વર્ગ તરગિણી બિચમે’ સાહે, ભાનુ કોક નદકીભાસ. તુહિં માયલ’જા સન્મુખ ખેલે, બિધિબિધિ ખસતખિલાશ; શારદ ધનમાં દામિનિ દમકે, વિજયા જયા કર પાશ, ફાગ ખ્યા જય શબ્દ ઉન્મ્યા, સુરગણુ કિન્નર સાથ; અખિલ પુરત શિવાનંદ પ્રશ્નપર,ખરખે ધન જિઉ પાઠ. પદ્મ ૩૩ સુ ઋતુરાજ. ઋતુરાજ. ઋતુરાજ. મન ઉલઢે ભરે ખેલ મા હૈ ફૂગ; મન ક્ષાર પયાનિધિ પુતેમ ચંદે, ઉડત તરંગ બડભાગ. મન ઉલટ ટેક. નેહકા એાઢ સબ આબર, ભઇ નઇ કેશર ભારે ગુલાલ; રજતાચલમાં તું મે, બિચે ભારતી બહત મિશાલ , મન ઉલટ નૈનિભૂસન્ ઉકલાઇ, દેખે નાહિ બિચાર; અસુધાકર કિરત પરત માનુ, સુરજ કુંજ નિહાર, મન ઉલટ૦ શુ ખસી મૃદંગ ખાજત, ઉપજત ઘેરરિન નાદ; શીતાનિધિ એક ાર ભયે માતુ, ગરજત શબ્દ અનાદ મને ઉલટ ૧૨
