આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૪૦ )
ને આ ઊભી નદીને તીર,
ને બેઠી જ્ય્હાં નિર્મળ નીર;
માંહિં નિરખિયું નિજ મુખડું,
જે'માં સ્પષ્ટ વસે દૂખડું - ૧૦
હશે, હશે, એ માનવ ખરે,
જો ! નૅનથી આંસુડા ઢળે; -
ને ન્હાનકડું આ શુ દીસે
બાળકડું કંઈં ખોળા વિશે ? - ૧૧
છુટા કેશ અનિલમાં રમે,
ને આંખડી શી ચૉગમ ભમે !
હા ! પણ, જો કઈ મધુરે સ્વરે
વિલાપ એ સુન્દરી શો કરે ! ૧૨
હા દૈવ ! શું વિપરીત દૂખડું દીધેલું !
કાં ન પડી હું પ્હેલી રે મુખ મૉતને ?
જમડા ! તહે મુજ જીવન લૂંટી લીધલું,
ઝડપી લીધો નાથ, અનાથ મૂકી મ્હને. ૧
મૉત ઘડ્યું શિદ માનવને શિર ઈશ ત્હેં ?
ઘડિયું તો શિદ તરુણ ઉપર પ્હેલું પડે ?
- ↑ * 'આસો માસો શરદપુન્યમની રાત્ય જો. — એ ઢાળ
