બાઝેલું ચામડીનું પડ
ઓરમાયો : સાવકો
ઓરવું : નાખવું
ઓરીઓ : માટી
ઓલ્યા : પેલા
ઓસાણ (ઓહાણ): સ્મરણ
ઓળઘોળ : ન્યોચ્છાવર
ઓળીપો : ગારગોરમટી, લીંપણ
ઓંજણ : પિયરથી સાસરે આવતી
ગરાસણીનું વેલડું
કગરુ : હલકા દૂધ(વર્ણ)ના ગુરુ
કટક : સૈન્ય
કટાબ કોરેલ (કાપડું) જેના ઉપર
ઝીંકસતારાનું ભરતકામ થાય
છે તે કપડું
કડાકા : લાંઘણ, ઉપવાસ
કઢીચટ્ટા : એંઠ ખાનાર
ઓશિયાળા, દાસ
કણરો : કોનો (મારુ શબ્દ)
કણસવું : ખટકવું
કનેરીબંધ નવઘરું : લાલ મધરાશીઆને
લાંબુ સંકેલીને વચ્ચે
વચ્ચે કનેરી મોળિયું વીંટીને
પાઘડી બંધાય છે; રાજા કે
વરરાજા બાંધે; રાજા પાઘડી
ઉપર નવ ગ્રહથી ખચિત
શિરપેચ ગુચ્છો લગાવે છે.
આવી કનેરીબંધ (નવગ્રહના
ગુચ્છપેચવાળી) પાઘડી
|
કબંધ : ધડ
કમણ : કોણ (ચારણી શબ્દ)
કમોત : ખરાબ રીતે થયેલું મોત
કરડાકી : કડકપણું, સખતાઈ
ક૨માળી : તલવાર
કરલ : કરચલી
કરાફાત : અજબ બલવાન
કરિયાવર : દીકરીને પહેરામણી
કરો : ઘરની બાજુનો ભાગ
(પાછલી પછીત અને બાજુના
કરા કહેવાય)
કવળાસ : કૈલાસ
ક'વાય : કહેવાય
કસટાવું : કષ્ટ પામવું, 'અરરર !
અરરર !' કરવું
કસાયેલ : કસેલું, જોરાવર
કસુંબલ, કીડિયા ભાત : કાળા
પોતમાં ગોળ ઝીણી ઝીણી
ભાત, બોરિયું
કસૂંબો : અફીણના ગોટાને ખરલમાં
ઘૂંટી, તેમાં પાણી નાખી
પાતળું પ્રવાહી બનાવીને
બંધાણીઓ પીએ છે. તેનો
રંગ ઘેરો લાલ હોવાથી
'કસૂંબલ' પરથી 'કસૂંબો.'
કહેવાય છે.
કળવળથી : યુક્તિથી
કળશિયો : લોટો
કળશી : ૨૦ મણ (અનાજનું
|
