ભૂલી પંથ ભમું દિનરાત

વિકિસ્રોતમાંથી
ભૂલી પંથ ભમું દિનરાત
કેશવ હ. શેઠ



ભૂલી પંથ ભમું દિનરાત


ભૂલી પંથ ભમું દિનરાત રે,
કોઇ સંત! બતાવો જી વાટ.

ઊગે સૂરજ વળી આથમે એવી ન્હોતી મારી મૂળ ભોમ;
જ્યોતિ અખંડ ઝગે જહીં જેનાં તેજ ઢળે વીંધી વ્યોમ :
                  કોઇ સંત બતાવો એ વાટ : ભૂલી…

સંસારને ઊને વાયરે થાયે ઘરઘરના દીપ ગૂલ :
જીવન એવાં અહીંનાં વ્હેંતિયાં, મારે મુલક અમરોનાં કુળ :
                  કોઇ સંત બતાવો એ વાટ: ભૂલી…

ઉષાને અધરે ખીલતો ને સંધ્યાને કાંઠે વિલાય, :
એવા રે સ્નેહને સોણલે મારું જીવતર ઝોલાં ખાય :
                  કોઇ સંત બતાવો દિવ્યવાટ : ભૂલી…

પગલેપગલે પાવક પ્રજળે; ને આંખે ઠર્યો અંધકાર;
પામર દેહની પીઠ રહી વહી ભવરણકેરો ભાર:
                  હવે સંત! દોરો સુરવાટ : ભૂલી…