હૈયાસૂનાં

by કેશવ હ. શેઠ

હૈયાસૂનાં કેશવ હ. શેઠ

(ઢાળ : રૂપલારાતલડીમાં ઉઘડે ઉરનાં બારણા , હો બ્હેન)

<poem>

નિર્જન વનવગડે અલી વાદળી!

જળ શાં ઢોળવાં અમથાં?

રણે રગડોળવા અમથાં?

એવાં હૈયાસૂનાં સમીપ વીતક શાં બોલવાં અમથાં?

હૃદય શીદ ખોલવા અમથાં?

સાખી: ચાતકજળ વન ટળવળે, મેઘ ચડ્યો ઘનઘોર;

ગર્જન કિંતુ જૂઠદાં; જગ એવુંય નઠોરઃ

છીછરાં સરવરને શીદ મલિન જળે અંઘોળવા અમથાં?

જવાહીર ઝબોળવા અમથાં?

એવાં હૈયાસૂનાં સમીપ વીતક શાં બોલવાં અમથાં?

હૃદય શીદ ખોલવા અમથાં?

સાખી: સુગન્ધ મિઠ્ઠા લિમ્બડા, રસમાં કડવા ઝેર;

મુખ મિઠ્ઠાના મોહ શા, જો નહિ મનના મેળ?

ગરજુ જગવગડે વણપાત્ર પ્રણય શો ઢોળવો અમથો?

ઉરેઉર જોડવાં અમથાં?

ઉજ્જડ મરુભૂમિનાં રસિક હૃદય શા ખોલવા અમથાં?

જીવન શીદ રોળવા અમથાં?

સાખી: મોહ ભીના સંસારમાં, જૂઠા મૃઅગજળ ઘાટ;

મોંઘી સફરો સ્નેહની, આઘી ઉરની વાટઃ

વિજય કો વાડીને એકાન્ત ફૂલો! શાં ફોરવાં અમથાં?

દરદ દિલ વ્હોરવા અમથાં?

કહો ક્યાં મળશે વ્હાલો કાંત? સ્વજનના સ્નેહનીય કથા?

અવરની મારે છે શી વ્યથા?