હું કહું છું: “ચોપડી અમે નહિ ફાડીએ.” તો ય બાપા ના પાડે છે.
બાપા કહે છે કે “કલમ તને નહિ આપું; તૂટી જાય.” હું કહું છું: “સાચવીને લીંટી કાઢીશ.” તો યે બાપા ના પાડે છે.
બાપા કહે છે: “લાકડી તને ન અપાય.” હું કહું છું: “તમારી જેમ જ લાકડીને રાખીશ.” તો યે બાપા ના પાડે છે.
બાપા કહે છે: “અહીંથી તમે ભાગી જાઓ; ગડબડ કરો છો.”
હું કહું છું: “ગડબડ નહિ કરીએ.” તો યે બાપા કાઢી મૂકે છે. બાપા સાથે નહિ બોલું.
ધારે છે કે—
બા ધારે છે કે હું સાવ અણસમજુ છું. ખોટી વાત છે. બાને તાવ નહોતો આવ્યો ને કાકીને કહ્યું: “હું ફરવા નહિ આવું. મને તાવ આવ્યો છે.”
બાપા ધારે છે કે હું સાવ છોકરું છું; એ પણ ખોટી વાત છે. મળવા આવ્યો હતો એને કહે: “કાલે તો હું બહાર ગામ હતો. સારું થયું કે તમે ન આવ્યા !” બાપા તો દિવસ બધો ઘરમાં જ હતા.
બા ધારે છે કે હું સાવ ભોળો છું. એ વાત ખોટી છે. હું બહાર ગયો ત્યારે મારા ભાગમાંથી લઈને
