કવિતા લેખત સાટે નિયમો
_સમ્ભવ જણાય એવાં અતિ વિરલ સ્થાનોમાં જ વાપરું છુ. અતે આસમાં "પણુ છાપખાનાં ઘણે ઠેકાણે મ્ડારી પુશ સુધારણાનો અમલ નથી કરતાં તે. સહી લઉ છુ. પરન્તુ કવિતાલેખતમાં એ એ માટે એવી અવળી સાત્રા . છૂટથી વાપરવી સારી છે.એ અ ચ નવું તો છે, પણુ એતી નવીનતા નજેવી હોઈ એની સામે બહુ વાધો નહી' ઉઠે એવી આશા રાખુ છું. છાપખાતા- એમાં એતે મટે નવું બીણુ વસાવવું નહીં પડે, સુદ્કતે પણુ માત્રાતે આમ અવળી ગે!ઠંવતાં રેવાયા પૂછી એમ કરતાં કશીવાર્ લાગતી નથી. ૨ (ક)ઇઉ લધુ અને ગુર, દ 3 લધુ કે ગુરુ ખોલવામાં આપણે. ગુજરાતીએ વિકલ્પવાદી છિયે, બલ્કે ધણા અ કુત બો!લિયે ૭, તેમ ઘણા ' ₹ ઉ લધુ ખોલિચે છ. ખે ૪ ન્નેડેજ્નેડે ગુરુ કે ખે ઊ જેડેન્નેડે ગુરુ આપણે ન છુટકે જ બોલવાના. અતે પ્રયત્તલ,ઘવનેો નિયમ કુદરતી જ છે. આ સામા- ન્ય રૂઢિમાં શિક્ષિત અતે શિષ્ટ ખોલેનાશા પણુ મોટો અપવાદ એક જ સ્વીકારે છે. ગુજરાતી શખ્દ “તત્સમ” હોય, એટલે સંસ્કૃત ભાષામાંનું એનું રૂપ અસલ પ્રમાણે ગુજરાતીમાં પણુ ચાલતું હોય, તો એવા ₹ખ્ઢમાંતા ઇ ઉમૂલ સસ્કૃત પ્રમાણે જ તેએ ખે!લશે અને લખશે. અતે કવિતાલેખતમાં« પ્ણુ આપણે આ તત્યમશુહિ દૂટતાથી દૃઢતાથી, માઈ. -એટલે ક કવિ, ઈશ, ઉચિત
ગટો
થક 5% ટાટ
'લયપ્રવાહ, તે મોાજએની હાર; અને તેમાં આવાં આવા વેવિધ્યની દડો મોન એક પછી એક આવતા ન્નય છે તેસ ભાત કાલ ન્તચ છે,
એ, એએ આ, બન. જોડકાં માપમાં ઝર છે, પણ એ અ ગુ યુંથણીનો! એ એક જ દાખલો જુ જુવો:-- :
(3) બના એકક કચારે અને કમ બન્યા નેક ક મિત્ર ( પૂ. ૨૮ ક અહી' કચારે અને એ ખે રખ્દોતો સ'ટત એ એક અતે નેકતા સ'જૃત એ જેટલે. લાંબો. ની, મુકાખલે, “કત “ છે; અને આ યોજના વડે જ કંવિ જ્યાં ખાસ ભાર આવવો ત્ેઇએ-અર્થ'ના પૂરા ક માટે--ત્યાં ભાર આણે છે.
લયવૈવિધ્ય અતે રવુર્ગ્ય ગ્ય'જતમાધુર્યના_ઝઅ-મેજ કવિતામાંના કેટલાક જાણીતાં. ! દાખલાથી વિષય વધારે સ્પષ્ટ ખને કદાચ, પરન્તું યુજરાતી કવિતામાં સ'ગીતલચથી. અને પદ્યમાપથી ભિન્ન અને પદ્યમાષમાં ભાત પાડતે। 'લય એટ્લે શ્ુ,તે જ ખંતાવ-- વાનુ' હેવ થી એ' મેજી દાખલા તથી આપતો. .
(૪૩)
