પૃષ્ઠ:Adhunik Bhakti Pado and Kavitao.pdf/૯૩

દીકરી વ્યોમની વાદળી રે દેવલોકની દેવી
જોઈ ન જોઈ વહી જતી રે વનપંખણી જેવી

આજ માડી તણે આંગણે રે રૂડા રાસડા લેતી
કાલ્ય અગોચર ભોમમાં રે ડગ ધ્રૂજતાં દેતી

સાચર સાસલ સાસરું રે એનાં નીર તો ઊંડાં
દોડી દોડી કરે ડોકિયા રે મહીં જળચર ભૂંડાં

મીઠા તળાવની માછલી રે પાણી ક્યમ એ પીશે
ઘેરા એના ઘૂઘવાટથી રે મારી બાળકી બીશે