આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
તારાં પાતકને સંભાર !
૪૩
તારા દેવળના ઘોર ઘુમ્મટ ઊંચા તૂટે,
જેને છુદ્યાં'તાં તે જાગી તુજને લૂંટે હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
સાંભળ સાંભળ હો બહેરી ! ભાવિના ભણકાર;
તારા ભોગળ-ભીડ્યા ભાંગે ઠાકરદ્વારા હો મા ! ૨૫
રે હિન્દ મોરી મા !
એની ચિરાડે જોતો અવધૂ એક ઝૂરે,
અંદર પોતાનાં શોણિત ને હાડ પૂરે હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
એ રે પૂરણહારાને પૃથ્વી કેમ ખોશે, ૩૦
ભૂંડી ! એ મરશે તો જીવન કોનાં રે'શે હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
તારાં પાતકને સંભાર મોરી મા !
રે હિન્દ મોરી મા ! ૩૪
