હાં ! હાથ છૂટા કરવાને ખભા ઊંચાનીચા ફર્યા, ચૂંટા ચામડાના ડગલા પર મેટિ! ડગલા ચડાવ્યો, હાથ છૂટથી હરીફ શકે માટે પાટ વધારે વાળી, બગલમાં બેચાર ાંસા લગાવી તૈય અને છાજલી પરથી ચામડૅ મઢેલાં હાથનાં મેટાં મેડા લીધ હવે બંદા તૈયાર !’ 2. પગે કંઇક વીટાળી લે, નીકીટા. તારા બૂટ સાવ ખરાબ છે નીકીટાને જાણે આ વાતનું એકાએક ભાન થયું. હુાય એ તે થભા ગયે.. હા, કંઇક વીંટાળવું તે જોઇએ.....પણ ચાલશે આ હવે. બહુ છેટે જવાનું નથી તો !” કહી તે વાડામાં દૂધડી ગયે બંને ટાઢ નહીં વાય, નીકોટા ? તે ગાડી પાસે પહોંચ્ય ત્યાં શેઠાણી માલી. ટાઢ ? ના ના, નથી વાતી ટાટ, બા, કહી નીકટાએ ગ્રાહુ પરાળ ગાડીના આગલા ભાગમાં પગ ઢંકા રહે એવી રીતે નાખ્યુ ચાબૂક ગાડીને તળિયે ખાસી દીધા, કેમકે આ સરસ ઘેાડા ચાબુકની જરૂર પડવાની નહાતી. વાસીલીએ સ્વાંટીના એક પર એક એમ બે ડગલા ચડાવ્યા હત તે ગાડીમાં કયારા બેસી ગયા હતા, ને તેની પહેાળા પાથા ગાડી ગેળાકાર પહેાળાણુ આખુ રોકાઇ ગયું હતું. લગામ હાથમાં લ તેણે તરત જ ઘોડાને અણુસાશ કર્યો. ગાડી ચાલવા માંડી તેજ પુ નીકીટા કૂદીને ચડી ગયા, તે આગલા ભાગમાં ડાખી બાજુએ ચે પગ ગાડી પરથી લટકતા રાખીને એક ર પાણીદાર ઘોડાએ બરફ પથરાને સરસ સાર થ ગયેલ ગામના રસ્તા પર સપાટાધ ગાડી ખેંચવા માંડી. ગાડીનાં પઢિયાં પૈડાં નથી હોતાં પ તેની - બરફવાળા રસ્તા પર ચમાવવાની આવી ગાડીમાં એ પાત ને લાંમાં પાટિયાં હાય છે
