માં પેલું એકલું જ સાચું છે કે શું?? આવા સમય` ને સૂક્ષ્મ અદ્ધિવાળા ન્યાયાધીશ લેાચા વાળે છે તે લા કરે છે, એ જોઇ તેના સાથીઓ ને હાથ નીચેનાઓને આશ્ચય તે દુઃખ થાય. ઇવાન સગ ચાય, સ્વસ્થ થવાના પ્રયત્ન કરે, જેમતેમ કરીને તે દિવસનું કામ પૃ કરે, ને એવું દુઃખદ ભાન લઇને ઘેર જાય હું મારું અદાલતનુ કામકાજ જે વસ્તુને ઢાંકી દઇ મારી નજરે ન પડવા દે એમ ચ્છું છું, તે વસ્તુને તે હવે પહેલાંની પેઠે ઢાંકી શકતુ નથી. તે એ અને વેરાના પંજામાંથી ઉગારી શકવાનું નથી'. સૌથી છૂરી વાત તે! એ હતી કે તેનું ધ્યાનનું ધ્યાન પાતા તરક ખેંચતુ હતુ. તેનો ઉદ્દેશ એ ન હતો કે તેની પાસે કોઈ કામ કરાવવું. તેની ધારણા તો એટલી જ હતી કે વાન વેજાની સામે જુએ, તાકીને જીએ; તેને જોર્યાં કરે, ને કશું કર્યા વિના અકથ્ય દુઃખ ભોગવે. આ સ્થિતિમાંથી છૂટવા વાને આશ્વાસના—નવા પડદા-ખાળવા માંડ્યા. નવા પડદા જડ્યા; તે થેડેક વખત તે એ વાનને ઉગારશે એવા ભાસ થયા. પણ પછી તરત તે ફાટી ગયા, અથવા કડા કે પારદર્શીક થઈ ગયા; જાણે પેલું એ પડદાને ભેદીને પશુ અંદર પહેાંચ્યું હોય, તે પેઅને રાકવાનુ કે ઢાંકવાનું કાઇ પશુ વસ્તુનુ ગ’ જ ન હાય. www આ પાછલા દિવસોમાં, તેણે જે દીવાનખાનું ગાવેલું તેમાં તે જતા. એ દીવાનખાનામાં જ તે પડૅલે, ને એને માટે જ તેણે જિંદગીને ભાગ આપ્યા હતા (એ વાત કેવી કડવી ને કેવી હાંસીપાત્ર લાગતી હતી! — ક્રમકે એને ખૈર હતી કે એ પૂષો ને વાગ્યું ત્યારથી જ એની માંદગી શરૂ થઈ હતી. તે અંદર પૈસે ને જુએ કે પાલીસ કરેલા ટેબલ પર કશાકના ઉઝરડા થયા છે. એનું કારણ શોધતાં તેને જણાય કે એકાદ આલબમ (ચિત્રસંગ્રહ)નું કાંસાનુ સુરોભિત પૂ વળી ગયું છે. એ આલબમ તેણે કેટલા પ્રેમથી ને કેવી હેાંશથી ગાઠવેલું, તે તેની પાછળ કેટલું ખર્ચ કરેલું! આલબમ હાથમાં લે, એટલે તેને
