વાર્તા ૩૧.
રોગનું મૂળ ખાંસી ને વિનાશનું મૂળ હાંસી.
એક પ્રસંગે બાદશાહે બીરબલને કહ્યું “ કવિરાય ! આજ રાત્રે મેં એવું તો આશ્ચર્યજનક સ્વપ્ન જોયું કે જાણે હું અત્તરના હોજમાં પડી ગયો હતો અને તમે મળમૂત્રના હોજમાં પડી ગયા હતા."
શાહનું આ પ્રમાણેનું ઉપહાસ્ય યુક્ત બોલવું સાંભળી બીરબલ બોલી ઉઠ્યો “ નામદાર! મેં પણ આજે રાત્રે એવા જ પ્રકારનું એક સ્વપ્ન જોયું, પરંતુ તેમાં વિશેષતા માત્ર એટલી જ હતી કે હું આપના શરીરને ચાટતો હતો અને આપ મારા શરીરને ચાટતા હતા.” બીરબલનો આ દંતભંજક પ્રત્યુત્તર સાંભળી બાદશાહ તો ચુપજ થઈ ગયો.
વાર્તા ૩૨.
ચારે ગુણ સ્ત્રીમાં.
એક દિવસે બાદશાહે બીરબલને કહ્યું "બીરબલ ! મારી પાસે એવા ચાર માણસો લઈ આવ કે ચાર પૈકી એક બેશરમ-નિર્લજ્જ, બીજો કાયર-બ્હીકણ, ત્રીજો શરમાળ અને ચોથો નિડર હોય.”
બીરબલે બીજે દિવસે એક બૈરીને લાવી શાહ આગળ ઉભી રાખી, શાહને અરજ કરી કે “નામદાર ! આપે મંગાવેલા ચાર મનુષ્યો તપાસી લો.”
બાદશાહ હસી પડી કહેવા લાગ્યો “અરે, બીરબલ ! મને પણ તું આંધળો બનાવે છે? માત્ર એક સ્ત્રીને લાવી ચાર માણસો બતાવે છે?”
