ચાતુરી છત્રીસી. ચાતુરી ૧૦ મી-રાગ દેશાખ ભૂપાલ હતી તšાં આવીછ, સુંદરીને લાવીઝ; તે તે! ભલી ભાવીજી, સેન્ટે પધરાવીજી. સેન્ટે પધરાવી સુંદરી, તે સર્વરી સુખ આપીયું; એન્ડ્રુ રંગરાતી સુજસમાતી, જનમ દુષ્ઠિત કાપીયુ, કોટિક કામ વિલાસ વિવિધ, ખેડુ સમેવડ ઊભી રહ્યાં; એવે પુછી મારગ અનુભવ્યે રસ, નરસૈયા તા તિહાં. ચાતુરી ૧૧મી-રાગ બિહુાગડાની દેશી. મારી વિનંતડી અવિધાર, નારી નીાળીરે; મારા નાથ તો અપરાધ, મ જોશે વાળીરે. તુ તેા હસીને બુધટડે બ્રેડ, વન રસાળીરે; અગાઅંગે અમૃત સીંચે છે, વર વનમાળારે. શરણુ નહી’ શામળીયે ને, સર્વાંગે તુજ ટાળીરે; તુતા જઇને સેન્યાએ પાટ,હરી આપીશ સભાળી’. વલ R ૩ ૐ હરી આપિશ જમણે હાથ, જાણે તેમ કરજેરે; તારા મનના હાયે મેદ, તેમ ઉર ધરે ન દુભાય નાથ લગાર, તેમ આચરજેરે; તુજ પાસેથી કાંહી ન જાય, એમ અનુસરોરે. ભણે નરસૈંયે સકળ સાહેલડી, હરખે ઠંડાં ભરજેરે; પ્રભુ અંતરજામી નાથસગ,પ્રેમે તે રંગે રમજેરે. ચાતુરી ૧૨ મી-રાગ દેશાખ ભૂપાલ, આજ મુને વેહે વ્યાપ્યો અપારજી;હવે કેમ મળશે પ્રાણ આધાર૭. ૧ કાળ પ્રાણુજીવનના પંપ નીહાળું, ઉભી ભ'દિર દ્વાર; સ્નેહી ભારા હજી ન આવ્યા, કણે લેભાગ્યે નીર્ધાર વલણ. નિરધાર ન આવીએારે નાથ, આજ કડી' પામ્ય નક્ષેાસાથ પ્ ૨
