૧૨ ગેાપાળદાસ, અકત્તા કા જ્યાત પાત ન નહીં’, તે નહીં આવે અનાધ; પેખીએ, નહીં સ્વાદ વહુ ને નાદ. ૧૭ એકાદશ ઈદ્રિય નહીં, તે નહીં તે વિષે પંચ; નહીં રંગ ને લિંગ ત્રિવિધિ, નહીં તડાં પ્રપ'ચ. ૧૮ રાગ દ્વેષને દુઃખ નહીં, નહીં આવન અક્ષર ખાણુ; વાંછના નહીં આગ ઈચ્છા, ન તે જાણે અજાણું. ૧૯ વિતલ ગ્ તલાતલ, વૈકુંઠે ને કેલાશ: આદી બિનુ જે નદી, નર્ક કરે વાસ. ૨૦ શુદ્ધ કૈવલ્ય, મુકતમય યાદે લાક અખંડ મંડળ, વસ્તુતાયે નિર્દોષ. ૨૧ તલ સ્વર્ગ કાય કારણ એકાકાર એ તે આપે પાત સદાપૂર્ણ. ન ઘટે બંધે શુ એક; બીજો હાય વાણી વર્ણવતાં રહી, નૈતિનેતિ નિગમ માલીયા, મહામૂન્ય વાંધે છેક. ૨૨ કાંઇ વક્તવ્ય કર્યો! નવ ય; સાધુ ગાય. ૨૩ પ્રીયાનું છે કામ; સાધન તગુરાનાં કામ; ૨૪ શિષ્ય હૅાય સુજાણ; સદ્ગુરૂ સમર્ચ ડ્રાય ત્યારે તે સમજી શકે. ગત ખટદર્શનને ઓળખતાં, વહી ગુગે ફરી સાન. º ગયા કાટ્રિક કાળ; લવે આપપાળ વ્યાકુળ થાયે મન; વિચાગી ત ૨૬ વસ્તુતા માટે રેમ કૃપણે ધન નિર્ગમ્યું. તેનું વિપરિત બુદ્ધિએ તે વધુ વિસ, તે ગતિ ખટ દર્શન. ૨૭ એ અગમગતિ અવિનાશીની, જે સહેજમાં લેવાય; તા ભાખે, જ્ઞાન કામ નથી કર ભક્તનું કો ધામા ત. ભલા, તે સાઅને સદ્ગુરૂ વિના, નાની સાકા થાય. ૨૮ અનુભવ્યા, પ્રગટ કરે તેવા હાય; શ્રદ્ધ ન સૂઝે કઇઍક જોય. ૨ સમર્થ સંત લુહાર; ભાસે બ્રહ્મ સાક્ષાત્કાર. અનુપમ ધામ અગમ ગેપાલ કહે ગુરૂ ગમ વિના, ન લાધે સા ઠામ. રેણ અવર ભણ્યા ભૂલા પડયા. ભર્ભ સાંકળ ભાંખવા કર્મ કાં ગૃહેથી નીસરે, બ્રહ્મ નિરૂપણુ વર્ણવ્યું, ૩૦
