ગાપાળગીતા. મંત્રિ ઢારે ઉપજે , ભત્રતણી ઉપાધ્ય; બહુ ખુધ શાકતે શાસ્રના, હુ રચ્યા શિષએ સવાદ બુદ્ધિ ચકી એ કર્મ કર્ત્તત્ર્ય, બુદ્ધિ થકી એ ધર્મ; બુદ્ધિ તણી ઉપાધ્ય ન વાધે, ભક્તિ કેરી તે પ્રકૃત્યને તેમ પરહરી, જેણે રચીકમની જાળ; ભમ આળસ પાળ. તે બુદ્ધિને તમે પરહરા, જેથી ટળે વિકાર મનના પરહરા, અવિલેાકા અનુભવ જ્ઞાન; મન વિના જે વસ્તુતા, તે બ્રહ્મરૂપ સમાન મને કરીને દ્વૈત દીસે, ભાસે ભિન્ન સંસાર; છતી વસ્તુને વીસરૈ, તે ભનાદિક અહંકાર, મન ધન ભાગવે, મને મિચ્છા વ્યવહાર; અપર પાર. એ મન જ્યારે ઉન્મુની થયું, દીસે મન તે હોય મનુષ્યને માટે, મનુષ્ય એવું નામ; મનથી પ્રપંચ ઉપજે, કરે કાર્ટિક કામ ખાવનમાંહે બેલીએ, તે બુદ્ધિ તણા પ્રíચ; ષડ્દર્શન ખટપટ કરે, અહંકાર મનમાં અચ ઉપાશ્ર્વ એટલી શરીરમાં, ત્યારે શું કરે નબળા જીવ; વિકારે વિકુળ થયા, તેણે ભૂા થડમાં શાવ; એક મેર તાણે એકલે, એક મેર તાણે પચાસ; ત્યારે મન થાયભૂતડુ, એને નિર્બળ હ્રાપિસ વિષયેદ્રિ બહુ પરભવે, ત્યારે વ્યાકુળ થાયે મન; બુદ્ધિ બિચારી શું કરું, સમાવ સમળે તન જ્યાં ઈંદ્ર જેટલી, તેટલા ત્યાં વિકાર; બહુ તાંતણુનાં ખળ બહુ, વિચાર એ દરધાર, જેમ પ્રબળ દેવતા જુદડી, ભારે ભમતી ભાગ; તેમ ઈદ્રિ વિચારે નવ લહીએ, જીવ અવિચળ શ્રેમ, જળઘટ ઉપાધી દેખીએ, દૂ ચંદ્રમાં થિંબ જેમ; છિદ્ર ઉપાર્ટી પેખીએ, ખ દીનભણી જેમ, તેજ સ્વભાવ શરીરન, અને મન જપે હુ શંક; જયારે વ્યાધિ પુને પ્રગટે, ત્યારે પી ભાસે શંખ. $19 પુરષ્ટ ર Fo ૭૧ ~ ૩૩ ૭૪ Sq ૭, - ૭૭ . Ge ૮૧ ૮૨ ૮૩
