૫૧૪ માપાળદાસ. જેને ઘેરે રાખે ન ઉભા, તે શિરછત્ર ધરાવેજી; જે ઘર એક પાત્ર ન દીસે, તે સુષ પાત્ર કરાવેછ. ૧૦ જન્મ અપને આંખેા આપી, કાપી ભવની જાળજી; સેવા હીષ્ણુ દીન મુજ જાણી, કીધી મારી સંભાળજી. ૧૧ સ્વામિ એક સદેહ મન ઉપજ્યું, તે વિવેક કરીને ભાખાજી; ગુરૂ મહિમા કા ઘણા શાસ્ત્ર, તે ગુરૂ તે ક દાખાજી. તે તણાં ગુણુ લક્ષણુ કાં, દુર્લભ મુજને તેહજી; જીવન્મુક્ત તણા જે દાતા, તે ભાંગા કા ગ્રંથે દશ લક્ષ લખીઆ, કહી લખી કા ગ્રંથે નવ સત લખી, કહી લખી કા થૈ સાંભળ્યું. મેં સ્વામી, સત ક્રિયાથી અળગેજી; સાધતણાં લક્ષે સૂચવતાં, કષઁ લેશ તેને વળગ્યેાજી. ૧૫ શાપુરાણુ વચન વદે એવાં, કા થાપે કા ઉથાપેજી; મંદ મતિ સાંભળતાં શ્રવણે, સંશય રિ વ્યાપેજ. ૧૬ ચાવીશજી; મેહતેરજી. ૧૪ ૧૨ htt ઠામે ઠામ ગુરૂ થઇ બેઠા, બહુ મત મારગ થાપેજી; તે સદ્ગુરૂ કયા જે સ્વામી, હરિ નિલે કરી આપેછ. ૧૭ જીવન્મુતિ કરી જે આપે, તેવા સદ્ગુરૂ દાખાજી; દાસ ગોપાળ કહે કૃપાનિધિ, વિવેક વિશેષે ભાખાજી, ૧૮ કડવુડ ૨૧ સુરાગ રામગ્રી, ગુણ લક્ષણુ તેનાં જાજવાં, તે સાંભળ શિષ્ય સુજાણુ; પંચ ગુરૂ તે કયા કયા, અનુભવ મનમાં આપ્યુ. પ્રથમ પિતા ગુરૂ જાણજે, જેથી થયા અવતાર; પ્રતિપાલન કરી ઉછેરિયા, તેથી પામ્યા સ‘સાર ખીજો ગુરૂ વિધા તણા, જેથી ઉદર ષષ્ણુ થાય; ત્રીજો ગુરૂ કુળ મહતણેા, જેથી શ્રાદ્ધ કર્મ કરાય. વળતા એણ્ણા સદ્ગુરૂ દેવજી,ચુના મહિમા સુણુ અવશ્યમેવજી, ૧ ગુરૂપદ પામે પ્રગટ કહેવાયછ, તેનાં ગુણુ લક્ષણુ જૂજવાં થાય. ૨ ઊથલા. 3 પ્
