મીતમદાસ. ઉપના આનંદ અંગ ઉહાસ, કશ્થી પરિપૂરણ જ્ઞાન પ્રકાશક સુખે ગાય સાંભળે જે કાઇ જન, તેને કૃતાર્યજ કહીએ ધન્ય ૪૫ એટલે નંદ નદનના જય આજ,સહુ એક શબ્દથી ભક્તસમાજ; સર્યું સ્થળ વાસુદેવ વસી રહે છે,જોડીજુગ હાથ પ્રિતમદાસ કહે છે. ૪૬ પ્રસ્તાવીક દેહરા, તત્ત્વસાર પ્રથમ નમું ગુરૂદેવને, જેણે આપ્યું નિજ જ્ઞાન; જ્ઞાને ગાવિંદ ઓળખ્યા, (ત્યારે)ટળ્યું દેહુ અભિમાન. નામવિના કાઇ ના ત, ભવસાગરની માંય; નિરંતર વહુનામી, જ્યાં જ્યાં દેશું ત્યાંય. ત્રિલેાકમાં, ગુરૂગોવિંદ એક આદિ અત્ય મધ્ય ઐક છે, હરીગુરૂ સત છૂટાને ઉપાય કરે, તેમ તેમ જીવ અંધાય; આપ બળે છટે નહીં, છેડે ત્રિભુવન રાય. સતગુરુનું વંદન કરૂં, માગું પ્રેમ પ્રસાદ; કરીને દીચ્યું, હરીરસ અમૃતસાર. સ્વરૂપ સ્વરૂપ દયા વાણી શકે નહીં વર્ણવી, સદ્ગુરૂ કે' બુદ્ધિ બળ પહોંચે નહીં, ઉપમા રહીત અપ. ૩૫; ગુરૂ મહિમા કાન કહી શકે, શેષ પામે ન પાર; કહે પ્રીતમ કૈસે કહ્યું', વાણી રહિત જાત ન જોઇઍ સતની, સાંત નિરજન દેવ; વિચાર. કહે પ્રીતમ શુદ્ધ ભાવથી, કીજે તાકી સેવ. સુમરજાંગ સતછે, તર ગયે પતિત અનેક; વધા બ્રા નહીં સંતા, નામ એક એક આકાશે જી જપે, પાતાળેશેષ; મૃત લેકમાં સતદાસ, સુરીનર મુનીજન મહેશ. સજ આ મન મેં સાધક, મધ નામક જાટ; ચેરાથી ઝગડા મટે, કામ રહું શીર ફૂટ º ર 3 ૧
19
ર ૧૭
