જ્ઞાન ભક્તિનાં પટ્ટા. ની રાજકરવાને તપ કરાવે, પાંચ તાવ સ'શૅરૂપી ગધેડે બેસાડીને, પછી ચોરાશી ઢાલ આંધળાને લુંટવાની ખીફ દેખાડી, મધ્ય રાત્રે જગાડયા; જાગતા હોય તા કાઈને તુ પુછની, જાણી જોઇ કુવામાં પાડયા. આ સીધો છે રસ્તા તે આવ્યાં ત્યાં જવું છે, પથવાળાએ ધાલીકે આડી વાડ; સૂર્ય પ્રતિબિંબને ભીન્ન કે કહેવુ', બાપુ સતનામ સમજીને દ કાઢો. આ ૫૬ ૯ મુન્સંગ પ્રભાત. લગાડ; વગાયા. આ ભણી ભણીને શુ જાણીએરે,ભાઇ, બહુવાના કઇ પાર નથી; મૂળ વિદ્યાનું કાઇ નાજાણે, ઘણા ભણેલા મુવા મથી ટેક, ભણી ચાર વેદ ખટ શાસ્ત્ર જાણીએ,વ્યાકરણ વાણી કથા કથી; સંસ્કૃત સા સમજ્યામાં આવ્યું,મૂળ ના સમજ્યા વિદ્યાકી. ભ વાલ્મીક વ્યાસ વૈશંપાયન ઋષી, સનક સનાતનનારથી; આદ અમુલ તે। નવ એળખાયુ', શૂક રોષ તે શારથી. ભ બ્રહ્મા ભાસ્યા વેદ પ્રકાશી, હરીહર હાર્યા હારથી; તૈથી ભારે કાણુ ભણેલા, બ્રહ્મદેવ ઉદારથથી. ભ પરાપરતી મધવા વૈખરી, વિધા આદ્ય ભણી વાણીથી; વાણીના પ્રેરકને પ્રીછે, આધકડા એવાણીથી, ભ એકાર આવ ભઇ સઉ ઉતપત, કાર ઉપન્યો માયાથકી; માયાના પ્રકારને પ્રીષ્ઠા, ખાપુ આવભઇ અનાદીથી. ભ ૫૬ ૧૦ મુ-રાગ કાફી. ૧ સશયરૂપી સ્વપનું રે, સદ્ગુ વીખવાળે; એનું વગળ કાઢી નાંખેરે, સાની જેમ સાનુ ગાળે. સંશયરૂપી, ટેક. એક હસ્તીએ બકરી જનમ, બીજુ જમ્મુ ઉટ; ચારે ખુટ; તે ' વાળે. સાયરૂપી. ઉંટની ગરદન એવી લાંખી, પહેાંચી ખુટે ખાંધેલુ રહેશેરે, છુટે ઉંટ ખકરીને સજોગ થયા,એનાં બચ્ચાં થયાં વીશ ને સાત; નાની જનતા મગન થયા છે, બીજા શું જાણે વાત; ર્જાખેલા ભેદુ ભૂલ્યારે, બળી મુવા ખકરીના બારે. સશયરૂપી. બકરીનુ જોરવાધ્યું ત્રણ લાકમાં,ઉંટને કરી નાંખી ખરી;
