શીવાનદ ૫૬૨૨ સુ બિરહે નિદાન ખાણુ જ' લાગ્યા, સુધ તતકા તખ ભૂલ; ક્રાણુ કહે યક્ષત ઔષ, સુરત નિહુમ કૂલ. બિર. જાપે’ ચૈતન કિનડ્ડય થયા, પ્રગટયે વસત ઋતુમૂલ; યહ વિનાદ દેખન હિતશભૂ, ચલે ગૃહી તખ શૂલ. ખિર. શિશ ઝટા બૂટતાપર ઝલકે, લલકે ધૂનિ શિશ ઝૂલ; માનહુ કનક કંકણ શોભે, લલિત ઐક્તિક જૂલ. બિર. બામા અમ અંગ દહી દારૂ, કર કપાલ કુરગ; શ્વેત વરણ ગજાબર ચદન, વીંટયા કૃષ્ણ ભુજંગ ખિર. ખેલ મચ્ચે ભમ્બે સબ સુરગણુ, બારે શ્રેાર મૃગ; શિવાનંદ પ્રભુ ધન ભંડલમાં, નાયત રંગ રંગ. બિર, પદ્મ ૨૭ મુ ગિરિજવર શિવશેખર શ'ભૂ ખેલત ઋતુ માતગ, વિધિ વિધિ નગ ગણુ અનબન ફૂલ્યે, ફૂલત મન્મથ અંગ ગરી શીશ મુકુટ છબિ અપતિ સાહે, ઝલકત રુચિર ભૃકગ; માનહુ કનકાચલરશેખરપર, ઉદીત કાઢિ પતંગ. ગિરી- ઉરવત અખીલ ગુલાલ અમરગણુ, ભાજત રુચિર મૃદંગ, રીઝત શિવાનંદ પ્રભુ શંભૂ, ખે। ખસત સુર્ગ. ગિરી પદ ર૪ મુ. વસંત રમવા ચાલ્યા શત્રુજી, સાથે ગણુની તે ટાળી; સહુકાર શાખા કાફિલ ખેલે, માલિત મધુકર રાળી. વસંત માનુનીને ઉપદેશજ કરવા, વળગી તને વેલી; મદન સહિત ઋતુરાજ વચનથી, વર્તી સમ્રળે કેલી, વસત વિરહિણી વનિતાના દુ:ખને જોઇ, રવિ દક્ષિણથી ચાલે; અશ્વને હાકતાં અરુણને વારં, હળવે રાશને વાલે. ચંગ મૃગવીશુારસ વા, ગાજે જમ ધનધેરી; શિવાનંદ પ્રભૂ અખીલ ઉડાડૅ, સ્વામિ ગુલાલની ઝેરી, વસત . વસ્ત
