કેશ. મૃગાધિપ-ચદ્ર; એમાં મૃગ લાંછન મધુવ્રત-ભ્રમર, છે માટે. મનસિજ–કામ. મત્તમદન-ઉન્મત્ત કામ, મુકુલ-કળી. મૃગ ક-(મૃગાંક)ચંદ્રમા મુડમુકતાવલી-મસ્તકની માળા, માલ હુસ મને લે-(મન.) મયૂ ખ–કારણુ. માનસપંકજ-મનરૂપી સરેવરનાંક- માર્ગ–ભિક્ષુક. [મળ. નૈતિકમાતી. માર્કદ મો. મ-મૃદુ; કુમળ્યું. માલતી–મેગરાની જાતનું એક પુષ્પ માસમધ-(મધુ માસ)વૈશાખ મહિના મુશકાતહસવું. મહેશ-મોટા ઈશ્વર. માનુ—માનવું. મ-શંકર. સુરજ-પૃખાજ, મકરધ્વજ-કામદેવ. મુતિગણ-ઋષિએને સમૂહ, મૃકંગ-ટેંદ્રમા, રવ‘ત-ઘેાડે. રૂ′ભન-રૂપનિધાન–રૂપને સમુદ્ર રમાનાથ-નારાયણુ; વિષ્ણુ, રસના જીભ. રત્નકાષ-રત્નના બંડાર રતિરસન્સયાગ સુખ, રાછવલાચન-કમળ જેવાં નેત્રવાળા, રીર્ચીસ. રેણુ-રજ;કુળ. રામાવળી–રૂવાટાંની હારે1. મમતણા-મારા. મૃષાવાદ–ટું ખોલવુ, મૂઝા-મુઝવાયો. મસિ-મેષ; (૨) સાહી. મ. યથેષ્ટ-જોઇએ તેવી રીતે. [જગા, યજ્ઞશાળા--જ્યાં યજ્ઞ થતે હોય તે ચેને–યાનીએ; (૨)જાતિયે; (૩)દેહે ચોગવુ-જોગવું;(૨)પામુ’; (૩)સહુ ૧. યુગલતે છે, યમતરજત-ન્યમના તિરસ્કાર કરવેશ, યમઅનુચર-જમના દૂત. યજે-પૂજે; રંભા-અપ્સરા, રૂ º–૨ેઠેલું. રામ-પરાગ-પૂલની માંહેની સુગ રચ-લગાર. [ધીદાર રજ. રૂપદર્શી-રૂપ-આકૃતિ દાખવનાર, રજોગુણુ-અહંકારવાળા ગુણ; પ્રવૃતિ સ્વભાવ. રજઓનું રેત-આભડછી ટ રાજસુતા–રાજાની પુત્રી. રાવળી–રાજા તરી; રાજવી.
