રાજનગર નિજ ધામ, પુર નવીન મધ્યે મા,
આઈ આદ્ય વિશ્રામ, જાણે જગ બધ્યે મા. ૧૧૭
કરી દુર્લભ સુલર્ભ, રહું છું છેવાડો મા,
કર જોડી વલ્લભ, કહે ભટ્ટ મેવાડો મા. ૧૧૮
મહાકાળીના ગરબા. મા તું પાવાની પટરાણી કે, કાળી કાળિકા રે લાલ. મા તારા ડુંગરડે છે વાસ કે, ચડવું હેલું રૅલેલ. કાઇ મુગલે મારી ૐ પ્રભાતે પંખીડાં મા તારા મંડપની શેલાય કે, મુખથી શી કહું રે લાલ. મા ત્યાં તપ કરતા દીઠા કે, વિશ્વામિત્ર ઋષિરે લાલ. મા તારા ડાબા જમણા કુંડ કે, ગગા જમના સરસ્વતી રે લાલ. મા તારા કુકડી દશ વીશ કે, રણમાં ચઢે રે લોલ. નાંખ્યા કે, ખેાલાવ્યાં પેટમાં ફ્લેલ. માલ્યાં કે, કીધા ટહુકલા ૨ લાલ. લીધાં ખડ્ગ ને ત્રિલ કે, અસુરને મારી રે ફાડી ઉદર નીકળ્યાં બહાર કે, અસુરને હાથે હણ્યા રે આવી કરતાંની નવરાત્ર કે, મા ગર્ભે રમે રે માએ છૂટા મેલ્યા કેશ ક્ર, કડી બહુ કરે ૨ માજી કી આઢયા અમર કેરી જોડ કે, માએ કરી કેશરની આડ કે, લાલ. લાલ. સાં શમાર્ કે, રમુ રંગમાં રે ચરણાં ચુંદડી રે વચમાં ટીલડી ૨ લોલ. લાલ. લોલ. લાલ. લેલ, ૧૧૭ ૧૧૮ ૧ ૐ ૪ ૫ ' ૧. ૧૧ ૧ર ૧૩ ૧૪ ૧૫ લેાલ. લેાલ. સંથે ભર્યો છે સિંદૂર કે, વેણુ કાળી નાગણી રે માજી દાંતે સોનાની રેખ કે, ટીલીની શેાભા ધણી રે પાયેઅરને ઝમકાર કે, વાગે ધુધરા રે લોલ. ચાસઢ બૅની મળી છે ત્યાંય કે, શણુગાર શાભા ધણી રે લાલ. આવું હું ચોદું ચાંપાનેર કે, વચમાં ચેક છે ? લાલ. રાજાની ચતુરાં ચંચલ નાર દે, કાળિકાને બેનપણાં રે લાલ. બેની મારી ગરમે રમવા આવે કે, ભવાની મા સળિકા લાલ ૨૨ મંડપનીમાંથ કે, ફેર કરે જુદડી ૨ લાલ- જોવા મળી તેત્રીસ ક્રૉડ દેવ કે, ફુલડાં વેરીલ. રાજાએ અંધાર પહેલ ગાઢયો કે, મા તારે કરાર ચાલ ૨૫ ૨૧ ખેલે ૨૪ ૧૭ ૧૮
