ચડીપાઠ. āાલ; ઉગ્ર વિરજને તામર વીર આકળી અંધખું દુર્ધર દુર્મુખું રે Àાલ. દૈત્ય મહા હર્ તુજ વંશ અગ્રણી રે લોલ; કાળ પાસે મળવાને મેકલ્યા ણી રે લેાલ, મહિષ આવ્યા પાડાને રૂપે રણુકતા રે લાલ; કાળ જેવા બન ધાર ના ઋણુકતા રે લાલ. નાગ કુંડળી સમાન સિગડાં વળ્યાં રે લોલ; કંઠ લૂંટ ચણા ધમધમે કાને કડાં રે લાલ. કાયા તા અંજન આકાર મદ્ધિધર જસી રે લૈાલ; પુંછ ફેરવેથી સમુદ્રની માઝાખસી રે લાલ. પગ ખડતાળ પડતાળે ધરાનાં તળાં રે લાલ; મેરુ ડગમગ્યા તે દિગ્ગજનાં ચિત્ત ચળ્યાં રે લેાલ, ઢીંગ શિંગથી રા ગિરિ શૃંગને ૨ લાલ; ૐકે ફાડે બ્રહ્માંડ કાશ તુગને રે લાલ. ઢીકે ઢીકે મૃગાધીશને નાંખ્યા સી રે લાલ, અટ્ટહાસહસી અંબિકા કહાડી અસી રે લાલ. પાડે। પાડી આડી તે પાસે બાંધિયા રે લેાલ, કુંજર રૂપે થયા માયા મત્ર સાંધિયા રે લેલ સુઢૉ પ્રચંડ સિહ તાણીયા રે લાલ; અધર તેાળ્યા, જેમ ગાળ તાળ વાણુિએ રે લાલ. માએ મારી ત્રિશૂળ હુન્ને વૈધિયારે લાલ; થયા તે પશુ દિયા રે લાલ, સ્વરૂ ૫ ભયંકર ઘણું ? લાલ; પુરુષ પ્રગટ ધર્યું ભેંધા માન ભાંગ્યુ જમરાજના પાડતણું ૨ લેાલ. ગજૈ ત લરાવે ખરા ખડી રે લાક્ષ; માતા માલ્યાં ઉપાડી ભુજ દંડને રે લેાલ, મધુપાન કરી પ્રાણ હરું તાહરા રે લાલ; તૃપ્ત થાશે તે ભૂતપ્રેત માહરાં રે લાલ. ડાટ દીધી ને ચોઢ કીધી ચોંપથી ૨ લાલ; કાઢ ઝાલી ચંડીએ ધણી કાપથી ? લેલ. ' ૧૩ ૧૪ ૧૫ ૧૨ ૧૯ ૨૦ ૨૧ રર ૨૩ ૨૪ ૨૫ ક ૨૭ ૭૯
