૧૦૨ પ્રમાનંદ ભટ તુ' પતિવ્રતાને અધુકાવે, તારી છીછમાંડું કામરે, ત્યામ. તું ચાર ચિત્ત નવનીત તણે, ખુષાં ગૈાનાં દામણુરે; માત જશોદાએ ઊખળે ખાંધ્યા,તેાયે ન લાગી શીખામણરે. શ્યામ. તે તે ગોકુળ રાખ્યુ રેલતુ, ધરિયા ગોવર્ધનરે; માસી મારી ધાવતાં, તે વશ કરવા જજનરે. શ્યામ. બ્રહ્માદિકને બાળવ્યા, તે દાવાનળરે; ચાદ ભુવન માતાને દેખાડયાં, એવુ તલારૂ‘બળરે. શ્યામ. ફેસરાયનું કાણુ ગળુ, તેં માસ્યા છે દશક ધરે; મન માને તે કરો પ્રભુજી, કહુ ભટ પ્રેમાન દરે. શ્યામ. કડવું ૯ સુરાગ ખર. મૂયા પિંડારિયા પ્રેરી, રાધાને લીધી ઘેરી; માં ।શ આણી, મેશ્યા પછે ચક્રપાણી. જાએ યમ દાણુ લેપી, મળી આવી છે ગેપી; દાણતી રીત ભાગે, ગાપને લાજ લાગે. ખકે વેણુ કાળી, ધૂતારી મહીનાં માઢ માથે, સેનેરી ધાબળા ચૂડે હીડે છે કેડ ધેાળી, ક્રસમસ થાય ચાળી; લટકે નાર્ક મેાતી, મરકલડે જાય જોતી. ફેરવે કીકી કાળી, માંહોમાંહે દેતી તાળી; મનમાં ગાળ દેતી, મુખે કંઇ જાય કહેતી. પેાતાના ગુણને ગાતી, મહિયારી મદમાતી; છેડા ન ઓઢે શીશે, જોબનનુ જોર દીસે. લટકે પાગ માંડે, પોતાની હુઠ ન છાંડે; એની જો હુઠ મૂકાવુ તે દાણી નામ કહાવુ. વઢતાં વાય જો વ્હા, સહુને વાજ આછું; પ્રભુના રેશ જાણી, રાધાજી ખેલ્યાં વાણી. વાળી; હાથે. રાધા કહે સહુ નારને, વલણ તમે રખે મેલાટેકરે; પ્રેમાનંદ પ્રભુ કૃષ્ણને, નથી આપવી કાડી એકરે. કડવુ ૧૦ સુગમ સારી, ફૂટે છૂટર ભાગમાં એ ચાર, વસ્તીની વાટે; તે નાગર નદકીશાર, જમનાને ધાટે.ટે
