નખત્રીસી, જેને આધારે રહે છે. પ્રાણુ, ચેતે નામરૈ ચતુરસુજાણ; એ એ પ્રીછી કરીએ પેર, મે કહી આ છે તેને ધર. પટ ચેત્યા રાજા સર્વે લઘુ, પરિયટે જે વચનજ કહ્યું; પ્રીત કરીને લીધે પાર, જુગતે તેને કરિયે! જુહાર. પઢ સ્ત્રીનું નામ સમજ્યો સાનમાં,ગુણુવંત રાય ગયા ગામમાં, થયાં અ‘ગ તે ચિત્ત પરવશ,જીવ થયે તે સ્ત્રીને હસ્ત થયું' મન ચિંતાતુર અંગ, લાગ્યા તે રામાસુ ગ; મેહ પામ્યો મન વ્યાકુળ થયા,રગમાલમાં રાજા ગધેડ, ૬ ન આવે નિદ્રા ન ભાવે અનÀહે વ્યાકુળ રાજાનું મન; જા. ટૂર્નનાદરતે ચિત્ત વીના તે વ સમોરાદરતે વીર્ય નારી પ્રત્યક્ષરાક્ષની॥૨॥ છપ્પા. કાને સુણી તબ ક્રેડ,લાખ જબ નયણે નરખી; એલી તબ હજાર, સર્વ વાતે પૂર પરખી; નજર ભઈ સખસ, દશ મૂલ પાલવગ્રહી; આલિંગન તબ એક,ધુરા મોહ નગન જબ જોઈ; ભાર પઢ તરે, અમૂલફ ક્રેડી દ્રામણી; ચાખી તબ ચિત્તથી ગઈ, નહિ કેડી કામકી. ૩૧૭ ચાપાઈ. કીધી સભાય; કાને સુણી તવ લાખ કરોડ,માટે મહિપતિને લાગી હાડ; દુ:ખે પૃપે વીતી જામની, વિચાર કરે જોઈશુ કામની ૬૪ જો જાણે મારા પરધાન, એ વાતે ધટે મુજ માન; આધ રુએ રચ્યા પરપચ, તે મળવા કો સચ પ્રાતકાલે ઉચા રાય, સંપૂરણે તે વેળા આપે પરધાન, મનથકી દીધાં બહુ માન, કહે રાજા હું કહું તે કર, કચ્છ દેશમાં જઈ પરવા; યે ટકા દશ વીશ કરોડ, લાવે ધેડા મનગમતી જોડ. સર્વ સભ્ય સુઢાડા સાથ, દ્રવ્ય અતત રાખેાની હાથ; જે જોઇયે તે લેજો સહી, કશી વાતની ન્યૂનતા નહીં. બીજી વાત મા કેહેશેા વળી, ઊના શીઘ્ર કરેા આ ઘડી; જો મુજને ઉપજવા સુખ, એ વાતનુંનધરશે। દુઃખ ક ૫ છું. A
