૩૪૨ સામળ ભટ છત્યા નહિ મહે' મુનિવરે, નવ જા રવિચ'દ્ર; છત્યે નહિ વ્યાસ વિચક્ષણે, ત્યા નહિ સુર ઈ. ત્યે। નહિ પાંચ પાંડવે, છા ન રાવશુરાય; ત્યા નહિ જોરાવરે, કામ અતિ કહેવાય, યે નહિ કા દેવતા, `ા નહિ કા લેક; જીત્યા કાઇ કહે કામને, તે તે જાણવા ફાંક વેદપઠન કવિચાતુરી, સધળી વાત છે સેહેલ; કામદહન મન વશકરણુ, ગગનષઢણુ મુશકેલ. મુરખ જીત્યા કહે કામને, માને તેનાં પાપ; સહુને હદે વ્યાપી રહ્યા, કામ અછત છે આપ કાઇ ડાહ્યા થઈ ખેલશે, સુખી લેજો એાળખી, પેાતાને ભાર તેને મૂરખનો સરદાર પૃચકણ પ્રાસે અનના, ચિત્તભંગ થાય તે; ઉઠી ખેડુ થવાય નહિં, (પષ્ણુ) કામ ન મેલે ચેન બાળ; માં નારી કાં નર પશુ, વૃદ્ધ જૈમન કાં મૂરખ પડિંત વડા, કામતણે વશ મરાદાથી માન રહે, અસમરથ રહે આપ; એકાંતે આરાધન રહે, વે પુરાણે છાપ કાં દાદર દ્વીપદી, અનુયા સિતા શરીર; રાખ્યુ’ આપજ ઈશ્વરે, કામને વશ છે હીર. નરૂષ સરખા સાધવી, શત ચત્તુને કામ અર્થે કર જોડિયા, કરનાર; પૂછી લેજો પાર. પારાશર પંડિત ઘણેા, નવખંડ જેનું નામ; મગધા મનમાં વસી, કર્તવ્ય કહિયે કામ. ઇદ્ર સરીખા અધિપતિ, 'દ્રાસન સુખધામ; ગોતમ નારિ સંગે રમ્યા, ફતવ્ય કહિયે કામ ચાતુર ચદ્ર સરીખડા, ગુરુની નારી ભેાળવી, કહેતાં પાર ન પાભિષે, સહુકાને મન સિંદ છે, ૪૩૧ ૪૩૨ ૪૩૫ ૪૭ ૪૮ ૪૪૧ ૪૨ હિણિ સરખી શમ; કર્તવ્ય કહિયે કામ. xv પ્રકાશિયે શિદ પાર; જાણો આપાઆય. હવે અક્ષર રખે લખો, ડાઘા થઈને આપ; મતે સિદ્ધ માન્ય અમે, (લખે) બ્રહ્મહત્યાદિક પાપ. ૪૫ xxx
