પંચડ. પ્રધાન પડિંત જોઇને રહ્યા, સુણી વાત સહુ અચરજ થયા; રમત રમે એ પેહરજહાય, નવ હારે નવું જીતે ફાયર રાતે નવ સૂઝે બાટ, અંતરમાં ઉપજ્યેા ઉચાટ; તે દિવસ રમત એમ રહી, દમની ધેર પેતાને ગઈ. ૯૩ દિવાસà ફી રાજન, ભાવતાં કીધાં ભેજન; બીજો દિવસ થયે। જેલે, મત કરી જારી તેટલે. કોઈ કાઈથી નવ પામે દ્વાર, ઢાળે પાસા વારંવાર; એ પહોર મધ્યાનજ થયા, રાજમહેલમાં ગઇ જીવતી પેાતાને ઘેર, કરે કામ દુરાચાર ખેલે સહુ લોક, રાજાને મન ત્રીજે દિવસ થયા પરભાત, નગર વિશે ચાલી વિખ્યાત; રાજા ગયા. ૯૫ મનવાંછિત પે; પ્રગટા શકું. હુ રાજસભામાં નારી ગઈ, રમત હતી તે જારી થઈ. ૯૭ અનેક ઉપાય રાજાજી કરે, તેણે અર્થ એકે નવ સરે; ખરા મધ્યાન્હ થયા જાહરે, રમત ઢાંકિ મૂકી તાહરે. દાહરા. નિર્મળદનની તત્ર કહે, રહ્યા કાલના દીસ; કાલે પેહેલાં જીતશા, પગ નમાવુ શીશ. ચેતાત્રુ હૈં ચતુર નર, સભા ઋજુતાં પરમાણુ; વળતી કહેશે કહ્યું નહિ, પાળુ પરઠણુ વાણુ. કાલ પેહેલા જતા નહી’, તે। પાળુ’ મા’ વરત; સેવક સહુ દેખતાં કરૂ, રાજ તાવું તરત. વિક્રમ કહે વનિતા સુણા,રહેશે હુ‘શતબ પાસ; તુજ સરખી લાખા કરી, મૂલ વિનાની દાસ. ચાપાઈ ૩૧ એવુ' કહી સ્વસ્થાનક ગઈ, રાજાને મન ચિંતા રખે રાંડ જીતીને જાય, નિશચર્ચા જો આપે ગલીકુચીને માનવી ટાળે હૃાટેહાટ, મળિયાં ea ૧૦૦ ૧૦૧ થઈ; તેને કાંઇક કરૂ ઉપાય. ૧૦૩ ગામ, લેકવેઢુવાર ખેલે તે ઠામ; ચારે ચકલે બહુ, કરે વાત મુખેથી સહુ; વાયા. ૧૦૪ વાંચશુની છતે માલ કાઇ કહે એ માઠું થયું', ખળ, મેશે રાજાજીના માલ ૧૫ શમરાજ વિક્રમનું ગયું; કાઈ કહે એ તા વિપરીત, નીચ સાથે શાની પ્રીત. ૧૦૬ ૧૦૨
