૪૪. સામળ નટ. કમિત. ત્રપતિ છત્રપતિ, નરેંદ્ર નરપતિ, રૂડી કર્મરેખા રતિ, ભુપતિ મન ભાવનš; નમે નિત્ય નાગપતિ, સેવે સિધુ સાધુ સતી; ખગપતિ સમે ગુતીજન જશ ગાવનહે; જગ્નજાગ કરે અતિ, આર્શીશ નિત્ય ? અતિ; રાતપતિ જૈસે ર'ગ, લકપતિ(ક) લાવહે; છતે નદ્ધિ કાય વાં, દશરથૐ નંદન પાખી; પચાશ કાટકેશ પતિ, રા એ રાવનહે. 389 થય. દ્વાથે; મુખે ન મેલ્યા રામ, નિશ્વાસ મૂયે મન સાથે; રાવણ સરખું રત્ન, હષ્ણુવુ પડશે મુજ આવ્યેા વિભીષણ ભૂપ, આવ્યે જા જાંબુવતા; આવ્યા નલનીલ સુગ્રીવ આવ્યા હડકર હનુમતા; મહારાજ વિચાર મનમાં કચ્યા,જે ચિત લડે નહિ ચાતુરી; સા સેવક કહે સ્વામી સુણા, “દેવ તેવી કરી પાતરી.” ગુજર દીધા દદામે ધાવ, દેવ દાનવપર કા; લંકાગઢ દર, રામે રણુસ્તંભેશ્વરાપ્યા; થઈ પુષ્પની દૃષ્ટ, દેવ અમૃતધન ચા રાવણુ રાળાશે રણુ, નવ ગ્રહ બંધથી છૂઢયા; બધે પડ્યા; લકાગઢ વાનરે વીડિઓ, પાકાર પુર રાવણુ તે હૈડે હરખયેા,રણુજંગ રચી જુધ્ધે ચઢા. ૩૪૩ ઝાઝી હાલકડુલક હુલકાર, લંકાગઢ ભેરે અનભિ ચ્યકારી અજિત,ચઢચા મહીપતની માઝા, જુગતે જોડા: સુભગ સુધર્મ સુબુદ્ધ, વીર એ રામ લક્ષ્મણ લવેશ, પૂર્ણ પ્રતાપિક ત્રૈાઢા; શેષ નાગ લાગ્યું સળકવા, દિકપાળ દશ ડાલી પડ્યા; બ્રહ્માંડ ગડગઢવું ધ્રુજી ધરા, રામ રાવણુ બુધે ચઢચા. ૩૪૪ થયે જવ ઉકાપાત, વાત માદરીએ જાણી; સતી શિશમણિ નાર, રાય રાવણની રાણી; આવી ત્યાં કરોડ, કથન કથ ચ્યાગળ કહેવા; મારી જ્યારે રઘુનાથ, ઠામ છીયેા પછી રહેવા;
