દેવી કે રાક્ષસી રૂપ સુશીલા : હા. ( સુધીન્દ્ર ઊભા થઈ સુશીલાના હાથ લઈ તેને જોરથી દાબી રોક હૅન્ડ કરે છે. સુશીલાને આ ગમતું હોય છે છતાં અસઘ લાગે છે એટલે એલી ઊઠે છે. ) લા સ કરા. તમને તે અભિનન્દન આપતાં પણ નથી આવડતું. સુધીન્દ્ર : તમે અભિનન્દનનાં કાયર લાગેા છે. ત્યારે સાથે સાથે કહી દે કે મને પરણશે કે નહિ, એટલે ચારુબહેનને એ જુદાં જુદાં અભિનન્દન આપવાં ન પડે. સુશીલા : આ તે કાંઈ પૂછવાની રીત ! સુધીન્દ્ર : પશુએમાં ભાષા નથી એટલે તે લાંખેા વખત ચેષ્ટા કરીને એક બીજાની સંમતિ માગે છે અને સમજે છે. આપણે માણસજાતને એમ કરવાની જરૂર નથી. સુશીલા : તમે જ વિચારા જોઇએ, હું શું કહીશ. સુધીન્દ્ર : હું તે માનું છું તમે હા જ કહેશે, પણ શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે કે સ્ત્રીને વિશ્વાસ નહિ. હવે જોઇએ શાસ્ત્ર સાચાં પડે છે કે શું થાય છે? સુશીલા : ( ગ્યમાં ) એ : હે...!...જાએ ત્યારે શાસ્ત્રા ખાટાં છે. સુધીન્દ્ર : લે, ત્યારે આ વખતે હાથ નહિ મિલાવું. ( આવેશથી ચુંબન કરવા જાય છે. સુશીલા તેને વારતાં—) સુશીલા ઃ એની પણ શી જરૂર છે? એ પણ એક ચેષ્ટા નથી ? . સુધીન્દ્ર : એ ચેષ્ટા નથી. એ શું છે તે અત્યારે નથી કહેતા. લે ચારુબહેનને ખેલાયું. ચારુબહેન, એ ચારુમતી ! સુશીલા : આટલી બધી ખૂમે! શી પાડેા છે ? સુધીન્દ્ર : અરે, ચારુ, આવે છે કે નહિં, કે ચારાળી કહીને એકલાવું ? ચારુ૦ : ( પ્રવેશ કર્યા પહેલાં) એટલાં બધાં ચારેાળી 21
