દ્વિરેફની વાત વિના તમારાં ક્યાં ભાજના લૂખા રહી ગયાં છે ? ( પ્રવેશ કરે છે આહા ! સુશીલાબહેન ! સુધીન્દ્ર : જો એકદમ એમને અભિનન્દન ન આપતા. એ અભિનન્દનથી ગભરાય છે. એ બી. એ.માં ફર્સ્ટ કલાસ પાસ થયાં છે, અને મને પરણવાની હા કહે છે. ચાર્º : ( સુશીલાને એકદમ ભેટીને, કપાળે ચુંબન કરતાં સાચે જ હવે ભાઈભાભીના ભાજનમાં હું બહેન તો ચારે જેવી જ થઈ ! ઉપર શેાભાની, હાઉ તા ય શું અને ન હોઉં તે ય શું! સુશીલા : પણ આ શું ? કંઈ ઘેલાં થયાં ? સુધીન્દ્ર : ( ચારુને ) એ તને નથી પરણતી હૈ ! ચારુ૦ : ( સુશીલાના સામું તાકીને જોતાં ) ખરેખર સુશીલા બહેન, તમે એટલાં રૂપાળાં છે, સ્ત્રીએ પણ તમને ચુંબન કરે. લા ખાને ખેલાવું. ગેાળધાણા વહેંચે. બા એ બા ! આમ આવા એક સારી વાત કહું. ( સુશીલા-સુધીન્દ્ર અન્નેને ) આ તા સાંભળીને ગાંડી ગાંડી થઈ જશે. આવા છે તે બા! ( સુમતિ પ્રવેશ કરે છે ) ખા ! સુશીલાબહેને ભાઈના વિવાહ કબૂલ્યા. સુમતિ ( હર્ષનાં આંસુથી સુશીલાનાં એવારણા લેતી ) મારા બેટા ! આ ભણેલાં છેકરાંમાં મને તે વહુનું મોઢું જોવાની આશા જ નહેાતી. ( વિચારમાં પડી જાય છે. ) સુધીન્દ્ર : તમારા સિવાય બીજાં કાણુ કાણુ ફર્સ્ટ કલાસમાં આવ્યાં? ચારુ” : બા ! વિચારમાં પડી ગયાં ? સુમતિ : મને થાય છે કે હવે હું મરી જાઉં તે। સારું. આટલું સુખ મારા નસીબમાં નહાય ! મને નહેાતું લાગતું, મારા સુધી કાઈ દિવસ પરણે, એના ભૂખ જેવા પ્રયોગોમાંથી 22
