નધિ તૈઇએ, તે રહે એવું પણ કરવું જોઇએ. એ પહેલું પગધિયું છે. મેં પી લખાણ ખાખ્યું નહિ. એ અરસામાં મહેમ ભોળાનાથ સાશભાઇ ખુંખામાં આવ્યા તે મા- ૧ જાણુવામાં આવ્યું. હું તેમને રોડ મેરાક ગળવાસને ખગલે મળવા ગયા. તેઓ તળેલાથી મેઢીખે રહેતા હતા, જ્યારે ઉપર ગમે ત્યારે તેમની મેટી કન્યા શ્યુ ડૅનની સાચે વાત કરતા એક બના, ગે” મારી - ખાણુ આપી. પછી તેમણે ખાર અંતર પૂછી, Èિ શાખ તથા ઈશ્વર- જ્ઞાનના પુસ્તાનું શું થયું તે પૂછ્યું, મેં કહ્યું કે તે છપાય છે. બે મ પાયાં છે. પછી મેં બાપુ નવીનચંદ્ર રાય અહિં આવ્યા છે. તેન્દ્ર વિષે ખામાપી, તેમ તે પૂછ્યું. પછી બીજી આડી અવળી ખાના કરીને કુંચે. આવી રીતે બે ત્રણ વાર હૈં મળવા ગયો હતેા, ૮ મારી પહેલી ” એળખાતુ હતી. પછી તે બળ્યુ નીનયને મળવા આવ્યા હતા, તે મેળાઓ દ્ધ પણ હતા. પછી નવીન ખાને હું તેમના ઉતારે લઇ ગયો હતો. હું બે શાબુ નીનચંદ્ર અને ત્યાં નિત્ય વે, તેની ન્યુની એ છાકરીએની એ ÁË ક્રિદી માઝતે હ. તે રમે પણ હિંદી ખેલતે, તેn રમેશ્વો સારી દ. હું ખૂગાળી પેપીએ પાંચને તને, ભાયુને પુછ્યું- થી તે પણ સમાવતા હતા. મેં બાધર્ષ નામનું પુસ્તક વાંચવા માંડયું. તે પુસ્તક ચંદી દેવેન્દ્રજ્યે સમહ કર્યું છે તેનું ભાવાન્તર કરવાની ના ઈ. એક વખત પ્રાર્થના સમાજમાં ખર્ચને ફૂલો કરવાને ભારે શે ઉપથ પકડવા શ્લેષએ તેના વિશે વિચાર કરવાને બબુ, મેલીપર વગેરે ચાના ગામના સેમ્બરે બેઠા હતા તે વેળો ગાદી વાત મેરલીધરે તે સુ- ભામાં સ્ત્રી તેથીએક બે દાન પછી હું તો બાપુને ત્યાં ગયે ૩ બાભુખે મને પૂછ્યું હું તો રોકીએ હતા ને, મા ક્યાં છે ? મેં બધી હકીકત કહી. તે સાંભળીને નાશ્રુ પુરુ થા મતે પૂછયું, હવે તમે શું કરવા ઇચ્છે! મ' ધુ' કે બાવળ્ આવવા અને પુસ્તી લખવાની ઈચ્છ શખું છું તેમ માટે " કા ગાઓ કરીઠામ પર રહી શકતે નથી મારી પહેલાં હૃતિ કરવાની ઈચ્ન પછી પણ તા પુસ્તકો લખવાં. આ રોજ .
