પૃષ્ઠ:Kabir Bodh.pdf/૧૭૩

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
કબીરબોધ
૧૬૭
 

ગીઞષ નારી સુભાવ ભક્તિ રચિ સાઈ; અસે જીવ ક્રાઇ વિરલે હાઈ, તાતે કલ ક્રમ મિટ જાઈ; તમુરુ ચરણુમે ન સમાઈ. સાખીઃ—ભક્તિભાવ ભાદ શા નદી, સખે ચલી ઉતરાય; સરિતા સાહિ સરાહિયે, જે માસ ઠંહુરાય. ૧ ક્ષમા ખેત ભય જોતિયા, સુરમણુ બીજ ખુવાય. ખંડ બ્રહ્માંડ સૂકા પડે, શક્તિ બીજ નહિ જાય, ૨ રાપાઇ. મહુ વિધિ ખરત કરે દોય પ્રાણી; જીવ ભારત ખાર ન આની. ઐસે જીવ મિલે જે મેડી; આવાગવન રહિત પર ફા. ધર્મીદાસ જસ પૂ માહી; વ્રત પ્રભાવ કહાં મેં તેહી. ધમદાસ પૂછે કર જોરી, સગ્રંથ સુનિયે બિનતી મારી. ધર્મ દાસ વચન તુમહા યાવન્ત પ્રભુ સ્વામી, તુમ સબ લટકે અન્તર્યામી. એક ખાર પૂની માશા, તા સ્વામી કહે પ્રકાશા ઔર વ્રત સખહી નર કર૭, પૂનમ વ્રત ચિત એક ન ધરઇ, સેા કારણુ વન હૈ સ્વામી, તુમિહિ કહે। પ્રભુ અન્તર્યામી, ઔર વ્રત એકાક્કી કરઇ, પૂનમ વ્રત ચિત એક ન ધરઈ. સા પ્રભાવ કહા ગુરૂ પૂરે, સન્ન રહેોં મેં ચરણુ હજૂર. સતગુરુ વચન કહે કબીર સુના ધમદાસા, સકલ ભેદ હૈં કરૌ પ્રકાશા ૌર વ્રત સુગમ હૈ ભાઈ, સત્ય તા નાહિ' તુલાખ. પૂનમ વ્રત સદ્દા સુખદાઇ, રાખે ત્રત પરમપદ પાઈ. ઔર મત સબ કરે કરાવે, પૂનમ છતા ભેદ ન પાવે.