સ્ત્રીભાષ સત્ય શક્તિ યેહી પરવાના; મા દીન ઘટ માંહિ સમાના. À પીર અપન અંગ જાના, તમે સકલ મે માના, લદાસ યહ ગેહી ભાળે, સતત સાધુકા આદર ભાર્ગ. ધર્મદાસ પદ્ધ ખૂઝ ખાની, સત્યલેાકકી કહૌ નિસાની, મત વચ ક્રમ વ્રત ને કર તાર મહિમા કહે લગ કહાઈ. સો પ્રાણી મા ભાગી ઢાઇ, સારાં પુરખા તારે સૌથ જા ગૃહ ભક્ત લેય તારા, ઋગલે પિલે સમે ઉખારા. ધન્ય ભાગ જીવનકા હોઈ, જા ધર્ ભક્ત પ્રગટ પુનિ હોઇ, સામી:-પ્રથમ મ`દિર આરકે, ચામાદિયા પુતાય; મહા પ્રસાદ બના, સાહિબકા ભેાગ લગાય. ૧ રહે ચિત લાયકે સંતન લેય પ્રસાદ; કર્યું. ખીર્ધદાસસે, તરે સકલ ઔલાદ ૨ ત્રત મહિમા મત સવૈયા—પૂનમ મહાતભર્ક લ કાઈ જાનિ શૉ, તાહિકે તે બુદ્ધિ કલિકાલ મેં અગાધિ ૐ; યજ્ઞ કરે પૃચિવી બટન ગ સેમ એક પૂનમક વ્રત જિન સાધિ હૈ. કાશી ગગા પ્રયાગ જંગનાથ શખ વ્યક્ર પલેક પૂનમ મહાતમકે ફલ ઔર મનેક સમે સ ઉપાધી છે. સાખી—ઇન સખનકા ભાગિક, કરે પૂનમાવત; અઠ્ઠી દ્વારિકામે, રામનાથિ પાર પાવે. આયે ક્તિ TUT માસ માસ માણી કરે, (મિલે) માક્ષ ધમ અરૂ અ. ૧
