પૃષ્ઠ:Kusummala (1912 - Edition - 4).pdf/૪૦

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૨૦ )

કદી ચાંદનીની રજની નીકળે
તહિં કાવ્યતણાં સહુ પૃષ્ઠ ખૂલે. ૨

જગ શૂન્ય થકી જ રહ્યું ઊપની,
થતી ઝાંખી ઝીણી તહિં તેહતણી;
કંઈ ગાન ઊંડું લયકાળતણું
કદી એ કવિતા મહિં જાય સુણ્યું.

ધૂમકેતુ સમુજ્જવલ ભવ્ય કદી
પ્રગટે ગગને જહિં જ્યોતિનદી,
ઊંડી વીથી અનન્તપણાની તહિં
શી અગાધ દીસે ઊઘડી જ રહી ! ૪

સહુ તારલિયા ચમકંત ઝીણા
શુભ બોધ દિયે પરકાળતણા;
પરભૂમિ વસે પ્રિય આ ઘડિયે
સહુ તેતણી વાણી તહિં સુણિયે. ૫

પરલોક તણા ઉપકણ્ઠ પરે
સુખિયા જન જે કંઈ વાસ કરે,
સહ તે જન નૅન સમક્ષ તરે,
પઢતા ગૂઢ કાવ્ય જ પ્રેમભરે. ૬

સહુ તારકમંડળ રમ્ય વિશે
કંઈ પ્રાણી અજાણ વસે ન વસે;
નહિં એ વિષયે જ વિવાદ કશો,
તહિં પ્રાણી ભણે જ વસો ન વસો; ૭