‘હું એકો લઈને જુનેગઢ ગ્યો તો ખડપીઠમાં પાલો ઠલવવા.’
‘હા, પણ આપણાવાળા રમવા ગ્યા’તા, ઈ ક્યાંય ભેળા થ્યા તને ?’
‘એના જ સમાચાર આપવા આવ્યો છું. મુખીએ કીધું કે–’
‘ગોબરભાઈ જીત્યો કે હાર્યો ?’
‘કોઈ જીત્યું ય નહિ ને કોઈ હાર્યું ય નહિ—’
‘કેમ ? કેમ ભલા શું થયું ?’
‘ધિગાણાં જેવું થઈ ગ્યું.’
‘ધિગાણું ? ધિંગાણું થઈ ગયું ? કોની હાર્યે ?’
‘અંદરોઅંદર.’
‘કેમ કરતાં ? કિયે ઠેકાણે ?’
‘હું ખડપીઠમાં એકો છોડીને ઊંઘતો’તો ત્યાં તો માંડણને ઝોળીએ ઘાલીને ઈસ્પિતાલે લઈ જાતાં મુખી નીકળ્યા.’
‘માંડણને ? કે આપણા—’
‘માંડણને હાથને બાવડે છરીનો ઘા થ્યો છે.’
‘કોણે મારી ?’
‘ઈ ઓલ્યા અમરગઢવાળાની ભેગો હતો ને વેરસીડો, ઈ ણે.' જુસ્બે વિગતો આપી : 'કિયે છ કે એણે ઘા તો ગોબરભાઈ ઉપર ઉગામ્યો’તો, પણ માંડણે આડો હાથ ધરીને ઘા ઝીલી લીધો.’
‘માંડણે ગોબરનો આડા ઘા ઝીલી લીધો ? સાચે જ ?’
‘હા, કોણી ઉપર ઘા પડ્યો છે, પણ કાંઈ ચંત્યા નથી એમ મુખીએ કેવરાવ્યું છ.’
‘માંડણને ઘીરે વાવડ—’
‘આપીને જ આંયકણે આવ્યો છું. જીવતીને મેં કીધું કે ઈસ્પિતાલે આવવું હોય તો સવારમાં ફરીથી પાલો ભરીને જાઉં તંયે એકામાં બેહી જાજે. પણ ઈ બાઈ તો કિયેછ કે મુવો કાલ્ય
