પૃષ્ઠ:Mithyabhiman-kavi dalpatram dahyabhai book.pdf/૧૦

રંગલો—આપણે બે ભાઇઓ છીએ, ભાઇઓ !

જીવ૦—શું અમારો બાપ તેજ તારો બાપ કે ?

રંગલો—ના,ના, એમ નથી. એથી ઉલટું છે.

જીવ૦—ત્યારે શું મશીઆઇ ભાઇ, મોળાઇ ભાઇ, પીતરાઇ ભાઇ, નાતભાઇ, કે ગામભાઇ? કેવો ભાઇ થાય છે?

રંગલો—અરે! એ તો બધા દૂરના સગા કહેવાય, અને આપણે તો અડીને સગા છીએ.

જીવ૦—અડીને ?

રંગલો—હા, અડીને. એક તસુનું પણ છેટું નહિ.

જીવ૦—અડીને સગા તે કેવા?

રંગલો—આપણે બંને "સગા" મિજાજભાઇ છીએ. હવે ઓળખ્યો કે નહિ?

જીવ૦—મિજાજભાઇ કોને કહેવાય?

રંગલો—જેઓના મિજાજ મળતા આવે તે મિજાજભાઇ કહેવાય. કદાપિ સગા માના જણ્યા ભાઇઓ હોય, પણ તેઓના મિજાજ મળતા ના આવે,તો લડીને કપાઇ મરે છે.પણ પરનાતવાળા સાથે કે પરદેશી સાથે મિજાજ મળતો આવે, તો જીવજાન દોસ્તી બંધાય છે. માટે જગતમાં મિજાજભાઇની સગાઇ જેવી બીજી એકે સગાઇ નથી. કહ્યું છે કે—

शार्दूलविक्रीडित वृत जोगी जोगिनी पास वास वसशे, भोगीज भोगी कने, बंधाणी जनने जरुर जगमां बंधाणि साथे बने; पापी पापि विषेज प्रीत करशे,धर्मिष्ठ धर्मी विषे, मिथ्या सर्व सगाइ भाइ भवमां,स्वाभावि साची दिसे ९ मित्रो होय स्वभावमांहि मळता,ते मित्रता आदरे, साचा संकटमां सहाय करशे,कुर्बान काया करे; धीरे^[૧] धान्य धनादि, धाम, धरणी, हेते हसावे हसे, एनो मातपिताथकी अधिक तो, विश्वास आवी वसे. १०

જીવ૦—હા, એ તો ખરી વાત છે.

રંગલો—હવે તમારે કયાં જવાનું છે?

જીવ૦—અહાહા!! આજ તો સાસરે જઇને સાસુના હાથની રસોઇ જમવી છે, અને આડોશીપાડોશીની બાયડીઓ કહેશે કે (કુદીને હાથના લટકા કરીને) જીવરામભટ્ટ આવ્યા! જીવરામભટ્ટ આવ્યા ! વાહ ! સાસરિયાનું સુખ !

शार्दूलविक्रीडित वृत सौ आपे सनमान, दान, वळि ज्यां, मिष्टान्न मेवा मळे, सासू स्नेह सहीत शब्द उचरे, त्यां ताप त्रैणे टळे;

1. જુગારી જુગારીને ધીરે છે.