આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
તે ગયો.
પનિહારીનું પાણી યે ન પીધું ને વટેમાર્ગુ વગડાની વાટે વળ્યો.
હથેળીમાં ફૂલ રમે એમ એ વગડાની હથેળીમાં રમતો જતો. પ્રમદાની દૃષ્ટિકિરણનો દોર, ગગનાંગણમાં ઉડતો પતંગ જેમ દોરને આકર્ષતો ઉડે ને ઉડે ને આકર્ષે એમ, પાછળ પાછળ આકર્ષાતો ગયો. વગડો વીંધીને મારગ પડેલો હતો. ને વગડો વીંધીને એની નજરો પડતી. આભની ઝાલર પાછળ એ સન્તાયો ત્ય્હાં સૂધી એણે નિરખ્યાં જ કીધું : જાણે ચક્ષુનું એક જ અંગ એને રહ્યું હતું !
પછી એણે પત્થરની પૂજા માંડી.
મીઠી કૂઈને કાંઠડે ક્ય્હારેક એ એકલવાયી જતી. જઇને બેડલું ભરતી, ને એની વાટ જોતી. પણ વગડાની વાટના વટેમાર્ગુ ગયા પાછા વળ્યા છે વિરલા જ.
મીઠી કૂઈને કાંઠડે ગોપિકા ગણગણતી તે સારૂં ગામ સાંભળતું; વગડો એક જ શ્રવણસૂનો હતો.
એક વાર ગોકુળ આવજો,
- ગોવિન્દરાય ! એક વાર ગોકુળ આવજો. (લોકગીત)
લોક કહે છે પન્થીની પ્રીત શી ?
ખરેખર ! પન્થી તો ઉડતી પાંખનો પડછાયો છે.
૬૪
