ભાષણ આરંભ્યું. દેશદેશના દરવાજા એ ઠોકી આવ્યા, સાગર ઓળંગ્યા, યુગયુગ ઘૂમી વળ્યા. કાશ્મીરની કુંજો દાખવી, શીરાઝના ગુલઝાર વર્ણવ્યા, દીલ્હીનાં રંગભુવનો ખડાં કીધાં. રસ પડે એવું એવું ઘણું રસિકવરે કહ્યું. પણ-પણ છેલ્લેવેલ્લે ધબડકો વાળ્યો.
અમે માન્યું'તું કે કેવાંકે નન્દનવન હવે ઉપસંહારમાં ચીતરશે : કેવાકે પરીઓના મહેલ ઉભા કરશે ને માંહીના દેવદેવાંગનાઓના અલકાના ખેલ દેખાડશે.
એમણે તો શાસ્ત્ર ઉઘાડ્યાં.
રોજ ને રોજ મેડિકલ કોલેજમાં અમે ભણતાં એ જ એમના ભાષણનો ઉપસંહાર હતો.
All women are physiologically the same. What men desire of their women friends is the joy of psychological pleasures.
મ્હને થયું આ તે રસિકવર બોલે છે કે એનાટોમીના પ્રોફેસર ?
હું તો તે દિવસે નિરાશ થઈને પાછી આવી. ને મ્હારા જેવી કંઈ કંઈ નિરાશ થઈને ગઈ હશે.
અમે કેતલીક સહિઓયરો તો અમારા, સ્ત્રીમંડળમાં દરખાસ્ત લાવવાનાં છીએ કે આયન્દે ભાષણકર્તાની આમન્ત્રણ પત્રિકામાં એક ફૂટનોટ છપાવવી કે ' જેવા છો એવા દેખાવું હોય તો જ ભાષણ કરવા આવજો.'
પુરુષો કેવી ગંભીર ભૂલ ખાય છે ? અમ જેવીઓને તે ડહાપણના દરિયા જોઈએ છીએ ? કે રસિકવર ?
