પુષ્પાની સૃષ્ટિમાં : ૧૧ પૃથ્વી : માલિક છે. ક્રાણ જાણે ! માલિક થવાની જરૂર નથી. પૃથ્વી ઉપર જે જોઈએ તે મળે એમ છે. [સ્ત્રી પાસે જઈ] રાજન : હું એને સુંદરી કહીશ. બહુ સુંદર લાગે છે. હું એને મારી બનાવી લઈશ. પૃથ્વી : સૌ દ ને પ્રીછ, પૂજજે, સૌ ત્યારે જ સત્ય અને શિવ બનરશે. સૌ ને તારું એકલાનું જ ન બનાવી રાખીશ. નહિ તે એ સૌંદર્યું પણ તારા હાથમાંથી સરી જો. અને તું કાણું ? સુંદરી : મને શું કહેશે ? રાજન : એટલે ? પૃથ્વી : પ્રથમ તમે બન્ને પિછાનો આ પુષ્પષ્ટને, એને સાચે પરિચય સાધરોા તા સ્વર્ગની એક બારી ખૂલી જશે. પુષ્પ સાથે રમેા હવે. પુષ્પ સાથે રમતાં આવડશે તેા સનાતન રમત આવડી જશે. તમને રમતાં રમાડતાં આવડશે તે એ તમારા છે...નહિ તા કાઈનાં ચે નહિ થાય. સુંદરી : ૧ કુસુમ [ પૃથ્વી અને ચંદ્ર ાય છે. સુંદરી હસતી હસતી સંતાઈ જાય છે; રાજન તેને શોધે છે. જરા જરા દેખાતી સુંદરીનું ગીત સંભળાયા કરે છે. ગીતની લહરી જુદી જુદી પુષ્પલતાએ વચ્ચેથી આવે છે. અને ત્યાં ત્યાં રાજન સુંદરીને ખેાળતા જાય છે. ] જ[ ૧ રાગ-તિલક કામેદ. જાગે ! મન શુ શુ માગે ? ચ'દ્રે ર’ગ્યાં, અરુણે રસિયાં, ઊછળે ઉષા પરાગે......... મન શું શુ' માગે ?
