આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
દિલ દીધું તેને જ એક દીધું રે, પોયણી પ્રેમભીની,
એક ઉર તે બને ન કદી બીજું રે, પોયણી પ્રેમભીની;
રહે એવો અખંડ સ્નેહ ઊંડો રે, પોયણી પ્રેમભીની,
ચડો અમને એ અંગહૃદય રૂડો રે, પોયણી પ્રેમભીની.
(ચાલો જોવાને જઈએ– એ ઢાળ)
જો ! જો ! સખિ ! પેલો સાગર ગાજે,
રંગતરંગ શા રાજે રે !
ભવસાગર ગાજે.
ગાન મધુર રહે કંઈ ગાતો,
કૈંક વદે ઝીણી વાતો રે; ભવસાગર૦
એ સમજે ઉર કેાઈ સુહાગી,
જે રસનાં અનુરાગી રે; ભવસાગર૦
માંહિ ભર્યાં મોંઘાં મૂલનાં મોતી,
ગુણિયલ લે જન ગોતી રે, ભવસાગર૦
ઊભા ખડક એના ઊરમાં અલી !
નાવિક રહે છે નિહાળી રે; ભવસાગર૦
સામે તીરે પ્રભુધામ પનોતાં,
જગતની વાટડી જોતાં રે, ભવસાગર૦
