આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
પદ ૫૩ મું
પુરષોત્તમને પ્રિય જે ભક્તિજી, તે સાથે નહિ અણુ આસક્તિજી;
નિશદિન રહે છે કષ્ટ મહાનજી, લભ્ય થવાને કેવળ જ્ઞાનજી. ૧
પોચ ફૂટતાં લાભ ન લેશજી, એ જ ઉગરે કેવળ ક્લેશજી;
કઠણ સમજવું તેહવું કહેવુંજી, વિવેક સાધન કઠણજ લહેવુંજી. ૨
ઢાળ
લહેવું કઠીન સહુ રીતથી, જ્ઞાનમાં વિઘ્ન અપાર;
એ ધૃણાક્ષરન્યાયે સફલ, કોકને કોઈ એકવાર. ૩
તે લાભ પણ વળી તુચ્છ જોતાં, મુક્તિ મૃત્યુ સમાન;
જે અસુર અરિભાવે મળ્યા, સમ ઠર્યું વૈર ને જ્ઞાન. ૪
