પૃષ્ઠ:Strotasvini.pdf/૧૨૭

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૧૧૨ )
<poem>

કઠિન શય્યા શિલા કેરી, નહિ નિદ્રા ઘડી આવે, કરોડો કંકરો માંહે કદી ના બેસતાં ફાવે.

પ્રસાર અગ્નિ શા અંશુ દિવાકર દેહને બાળે, અને વાયુ તપી તેવે અજાણ્યું વૈર કૈં વાળે.

અભાગી વાસરો એવા અરેરે ! કાઢવા કષ્ટે ! નહિ કે'વું, નહિ રોવું, સહેવું શાંતિથી સર્વે !

પરંતુ પૂર્વની મીઠી પળો આવે સ્મરણ માંહે, અમૂલા એજ આલંબે અમારી જીંદગી ચાલે.